Best (boy)friend

Part 36

POV Max
We zijn al een paar uur terug van Ari's auditie. Voor avondeten mochten we pizza bestellen van Linda en die hebben we met z'n vieren opgegeten voor de tv met een leuke film op. Jamie en Riley waren steeds stiekem naar elkaar aan het staren wat best wel cute was. Ze vinden elkaar volgens mij al een tijdje leuk maar durven het niet toe te geven aan ons. Dat snap ik ook wel want iemand heel leuk vinden kan je helemaal gek maken. Al helemaal als je denkt dat die gene jou niet leuk vind zoals je bent. Ik hoop alleen voor hen dat ze elkaar durven te vertrouwen met wat ze voor elkaar voelen. Liefde kan iets heel moois zijn, vooral als het van beide kanten komt en oprecht is. Voor je het weet kan die gene omslaan en je ineens heel anders aan kijken. Op dag een gaat de liefde dieper dan je ooit had durven dromen, en drie dagen later verteld die gene je dat je soms irritant bent en dat die gene het toch wel uit wilt maken. Jamie en Riley zijn zo leuk samen dat ik echt hoop dat ze zelf ook gaan inzien hoe leuk het is. Liefdesverdriet is de meest donkere plek die ik ken. Voor ik met Kiya kreeg was er een ander meisje. Ik vond haar helemaal geweldig, maar ik kreeg de indruk dat ze mij zag als niks meer dan een vriend. Ze heeft me niet direct afgewezen, maar de friendzone doet misschien net zoveel pijn. Ik heb me daar overheen moeten zetten wat veel tijd heeft gekost. Toen ben ik meet met Kiya gaan chillen en na een tijdje keek ik naar haar op de manier hoe ik eerst naar dat andere meisje keek. Jamie en Riley zijn net weg en ik zit met Aria op haar kamer onze favoriete serie te kijken. Ik schrik een beetje op uit mijn gedachten door een hard geluid wat uit de serie blijkt te komen. 'Ari?' 'Ja?' Ze kijkt een beetje bang of verbaasd naar me op. 'Ik denk dat het tijd is om alles even uit te praten.' 'Ja ik ehm...Ik denk het ook.' Zegt ze en ze knikt langzaam. 'Waar is het fout gegaan?' Ik stel haar deze vraag omdat ik het antwoord oprecht niet weet. 'Kiya. Ze heeft me sinds het begin van jullie relatie al gehaat en het werd steeds meer als wij iets samen deden. Ze ging zelfs jouw vrienden inzetten om te kijken wat we aan het doen waren weet je nog? Je was steeds meer met haar en ik kon niet hebben dat ze ons uit elkaar dreef. Dat is haar uiteindelijk wel gelukt maar ik hoop dat we daar deze keer tegenover kunnen blijven staan.' 'Ik weet dat Kiya jaloers is op jou en op onze vriendschap. Ik weet alleen niet zeker of ze ons zo graag uit elkaar wilde hebben.' 'Max kom op. Iedereen weet en ziet dat behalve jij. Je bent zo verblind door dat je van haar houd wat er voor zorgt dat je niet ziet wie ze echt is. Ik snap dat dat moeilijk is omdat je haar als perfect beschouwd maar Kiya zal alles doen om jou te hebben en mij te lozen. Ik wil niet moeilijk doen maar ze heeft me vandaag opgesloten op een toilet zodat ik mijn auditie zou missen!' 'Je weet niet zeker dat dat Kiya was.' Ja Max dat weet ze wel en dat weet jij ook. Geef toe dat je weet hoe Kiya soms kan zijn. Onthoud wel dat ze je vriendin is. Aria kijkt me met een blik aan waar ik bijna bang van word. Ik weet dat ze wilt dat ik het voor haar op neem, en dat wil ik ook doen, maar ik wil niet Kiya gaan beschuldigen want zij is nog steeds mijn vriendin. 'Max misschien is het verstandiger dat we verder gaan waar we waren als je weet met wie je te maken hebt in je relatie. Misschien zie je dan ook in wie er wel oprecht van jou houd en alles voor je over heeft in plaats van je reputatie.' 'Ze houd van me om wie ik echt ben, niet om mijn volgers of mijn reputatie. Ik kan er niks aan doen dat je jaloers bent op Kiya!' Shit. Dit was echt een hele domme opmerking. 'Ga asjeblieft weg. Hoe durf je dat te zeggen? Na alles wat we samen hebben meegemaakt? Ik dacht dat je me beter kende dan dit.' 'Nee Aria sorry zo bedoelde ik het niet!' Aria staat op en ze loopt naar de andere kant van haar kamer. 'Het is al goed. Ik zal haar nooit kunnen tippen. Ga nu maar naar je perfecte meisje, ik zie je op school wel weer of zo.' Ze staat met haar rug naar me toe. Ik zeg niks en loop haar kamer uit. Ik zeg gedag tegen haar ouders en loop via hun tuin naar mijn tuin. Als ik naar Aria's raam kijk zie ik dat ze er niet zit om nog één keer te zwaaien. Was dit dan het einde van ons? Nee toch?