Best (boy)friend

Part 10

Aria pov
'Aria lieverd word wakker!' Ik doe mijn ogen open en zie mijn vader zitten. 'Wat is er waarom huil je?' Vraagt hij terwijl hij mijn tranen wegveegt. 'Ik...Max en toen...geen vrienden...' zeg ik heftig snikkend. 'Huh wanneer was Max hier? Ik ben de hele tijd thuis geweest en ik heb Max de hele dag nog niet gezien.' Zegt papa verward. 'Maar hij was hier toe straks en hij zei tegen me dat we geen vrienden meer konden zijn!' Zeg ik nog steeds huilend. 'Liefje je hebt het gedroom rustig maar Max is hier niet geweest en ik weet zeker dat jullie nog gewoon vrienden zijn!' Zegt mijn vader terwijl hij met zijn hand over mijn knie aait. 'Zal ik hem even halen?' 'Maar wat nou als ik het niet gedroomd heb?' 'Ik weet zeker dat je het echt gedroomd hebt schat want Max is hier niet geweest geloof me!' Zegt hij en hij staat op en loopt mijn kamer uit. Ik laat mezelf langzaam mijn bed uit glijden en loop naar mijn kast. Ik doe snel een trui aan en haal mascara vlekken onder mijn ogen vandaan. Dan ga ik weer op mijn bed tegen de muur aan zitten. Ik pak mijn telefoon en kijk even snel op insta. Dan hoor ik iemand op de trap lopen. 'Dat zal Max wel zijn.' Denk ik bij mezelf. Mijn deur gaat langzaam open en Max steekt zijn hoofd om het hoekje. 'Hey kleine!' Zegt hij bezorgd. En hij komt naar binnen. Ik sta op en hij komt naar me toe. Hij neemt me in een knuffel en houd me zo stevig vast dat mijn ribben bijna breken. Ik heb mijn hoofd in zijn nek waardoor ik hoop dat hij niet door heeft dat ik weer huil. Dat plan is mislukt want mijn lichaam begint te schokken van het huilen. 'Hey shhhh het is goed ik ben hier' zegt Max kalmerend terwijl hij mijn hoofd aait. 'Je vader heeft me net vertelt wat er is gebeurd en ik beloof je, ik zal je nooit maar dan ook echt nooit in de steek laten. We kennen elkaar al ons hele leven en je bent te belangrijk voor me!' Zegt Max terwijl we terugtrekken. Hij kijkt me doordringend aan om me duidelijk te maken dat hij het echt meent. 'Ja weet ik maar het leek zo echt. Je was zo emotieloos en omdat Kiya het wist mochten we geen vrienden meer zijn.' 'Wat wist ze?' Kut. Ik heb het zojuist compleet verpest. 'Niks, ik weet het eigenlijk ook niet.' Zeg ik terwijl ik me snel omdraai naar mijn bed zodat hij niet ziet dat mijn wangen een beetje rood worden. Ik hoor Max een beetje lachen achter me maar geef er verder geen aandacht aan. Ik ga op mijn bed zitten en trek mijn benen op zodat ik er tegen aan kan leunen als ik voorover ga hangen. Max komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij leunt met zijn hoofd op dat van mij. 'Je weet dat ik van je hou en er altijd voor je ben toch?' 'Ja weet ik. Ik hou ook van jou.' Ik kijk omhoog en Max lacht lief naar me. 'Dusss nu ik hier toch ben....'. Zegt hij een beetje lachend. ik snap meteen wat hij bedoelt en ik zet de tv tegenover mijn bed aan met een lach op mijn gezicht. Ik start Netflix op en zet onze lievelings film aan. " The Twiglight Saga Breaking Dawn Part 2." We hebben deze film samen al minstens 100 keer gezien en we hebben gezworen deze film nooit te kijken als de ander er niet bij is. We pakken wat kussens en we gaan super comfy op met bed zitten. 'Heb je nog last van je hoofd trouwens?' 'Nee het gaat wel wat beter. Ik kom woensdag weer naar school denk ik!' 'Beter wel het is vet saai zonder jou!' Zegt Max lachend en hij stoot me aan met zijn elleboog. We lachen allebei een beetje en focussen dan helemaal op de film.