Best (boy)friend

Part 29

POV Max
Nadat Kiya binnen is gekomen ben ik snel even naar de badkamer gerend om een handdoek voor haar te pakken. Ook pak ik een trui van mij uit mijn kast zodat ze die aan kan doen want ze is echt helemaal nat. Eerst regende het maar zachtjes maar uiteindelijk regenende het echt heel erg hard, ik denk alleen niet dat we het doorhadden. Als ik alles heb loop ik weer de trap af naar beneden om terug te gaan naar Kiya. Ze heeft haar jas op de verwarming in de gang gehangen en haar schoenen staan er onder. In de woonkamer staat Kiya voor de grote ramen de tuin in te staren. Ik kan aan alles merken dat er iets is en dat ze er niet helemaal met haar hoofd bij is. De handdoek sla ik om haar heen als ik achter haar ga staan en ik geef haar mijn trui aan. Ze draait zich om en bedankt me met een klein lachje. Ze droogt zichzelf een beetje af en pakt dan mijn trui weer op die ze even op de bank had gelegd. 'Ik ga me even omkleden.' Zegt ze en ze loopt het gangetje in, waarschijnlijk onderweg naar het toilet. Terwijl Kiya aan het omkleden is pak ik de glazen en het pak IceTea die ik voor ons had gehaald en ik schenk wat in. Ik zet het op de salontafel bij de bank en ga zitten. Precies op dat moment komt Kiya weer binnen. Haar haar zit in een losse staart en ze heeft mijn trui aan. De uitgelopen make-up onder haar ogen heeft ze weg geveegd en ze ziet er best schattig uit zo. Toch kan ik het niet helpen. Ik voel een soort drang om haar een beetje op afstand te houden. Dat komt denk ik gewoon omdat ik boos op haar ben en omdat ik het gevoel heb dat ze iets verbergt. Dat hoop ik dan maar. Ik schuif een stukje op en ze komt naast me op de bank zitten. Het is een tijdje stil en dan draai ik me naar haar toe. 'Okay dus vertel. Wat is er aan de hand?' Zeg ik en ze zucht zachtjes. 'Ik was de tijd vergeten omdat...Ik ehm...' stottert ze. 'Ik was bij Lena!' Komt er dan ineens uit als of ze eindelijk bedacht heeft wat ze ging zeggen. 'Je weet dat Lena op vakantie is dit weekend he?' Jammer Kiya, leuk geprobeerd. 'Zei ik Lena? Oh ik bedoel Tina! Ja ze had ruzie gehad met haar moeder en ik moest haar troosten dus daardoor was ik de tijd vergeten.' Zegt ze en ze knikt zelf langzaam om haar eigen verhaal te bevestigen. 'Ja okay het zal wel. Als jij het zegt...' Zeg ik dan en ik zucht een keer diep. 'Sorry.' Zegt ze en ze legt haar hand op mijn been waardoor ik haar aankijk. 'Laat het de volgende keer gewoon weten please.' 'Ja dat beloof ik je!' Er verschijnt een klein lachje op haar gezicht en ik leun naar voren om haar een kus te geven. Ze reageert iets wat geschrokken maar gaat er dan wel in mee. Na een tijdje trek ik terug. Iets in mij gelooft haar nog steeds niet voor de volle 100 procent. Het verhaal was zo vaag en toen ik belde was ze zo geïrriteerd dat ik me bijna niet kan voorstellen dat ze bij Tina was. En aan de andere kant wil ik haar wel geloven. Want waarom zou ze liegen over met wie ze was toch? Tenzij...? 'Nee niet aan denken!' Herinner ik mezelf. In de verte hoor ik een stem en dat schud me wakker uit mijn gedachtes. 'Oh sorry zei je iets?' Vraag ik. 'Ik vroeg of de date die je gepland had voor vandaag nog steeds door kon gaan?' 'Oh uhm ja natuurlijk!' Reageer ik wat verrast. 'Okay let's go dan maar!' Zeg ik en ik sta op. Kiya staat ook op en we lopen naar mijn kamer. De dag verloopt verder zoals ik gehoopt had dat het zou gaan en we hebben het super gezellig. De gedachte van Kiya met iemand anders van eerder is dan ook volledig uit mijn hoofd verdwenen.