Desperation✴️️Liskook

10.Bölüm

Okuduğum şeyi beynim kendince tekrar ederken,idrak etmek istemiyordu.İlk defa kalbim bukadar acımıştı,4 yıl sonra ilk defa kalbim bukadar yaralanmıştı.Olduğum yerde kala kalmıştım.Ne birşey diyebiliyordum,nede hareket edebiliyordum.Kalbim ona karşı kendini sevgi ile doldururken,beynim onun bana zarar verdiğini tekrar ediyordu kendince.Gözlerimden yaş akmaya başlamıştı.Gözlerimden akan damlalar telefona tek tek düşüyordu.İlk defa bukadar hayal kırıklığına uğramıştım.Telefonu koltuğa bıraktım ve koşarak yukarı kata çıktım.Dolabı açtım ve valizimi alıp içine joonun ve kendimin kıyafetlerini doldurdum.Daha sonra bir kapişonlu sweat giyip şapkasını taktıktan sonra altıma siyah bir pantolon giydim daha sonra joonu uyandırdım.

Lisa:Joon kalkman gerek.

Joon:noona nereye..gidiyoruz?

Lisa:sadece kalk joon.

Dediğimde yataktan kalktı ve bedenini tamamen yataktan ayırdığı anda onun üzerine bir pantolon ve bir gömlek giydirdim daha sonrada montunu.Aşağıya beraber indik ve ayakkabılarımı giydikten sonra onada ayakkabılarını giydirdim.Nereye gideceğimiz hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Son kez ona baktım,gözlerimden yaşlar akarken.Daha sonra evden joonuda alarak çıktım.Bir süre yürüdük ne yapacaktım?nasıl toparlanacaktım?veya kalbim bu acıyı nasıl kaldıracaktı?.Joon birden durdu ve elimi bıraktı.

Joon:noona nereye gidiyoruz?

Lisa:bilmiyorum joon.

Joon:neden jungkook hyungun evinden ayrılıyoruz?

Lisa:joon fazla soru soruyorsun.

Joon:ama noona jungkook hyunga haber vermeliydik bizim için endişelenecektir.

Lisa:endişleneceği falan yok joon!Seni kaçıran adama bizi teslim edecekti!seni veya beni sevdiği falan yok!ve onu unut joon!çünkü birdaha hayatımızda jungkook gibi biri olmayacak!

Dedim ona sinirli bir şekilde.Gözleri yavaş yavaş dolarken elinden tuttum ve tekrar yûrümeye başladım.Sahile geldiğimizde durdum.Joon ağlıyordu.

Lisa:ben özür dilerim joon sana bağırmamam gerekirdi.

Joon:Ondan ağlamıyorum.Jungkook hyung bizi kandırdı mı gerçekten?

Başımı olumlu anlamda sallarken derince nefes aldım nereye gidecektikki?.Aklıma jennie geldiğinde telefonumu cebimden çıkardım ve aramalardan jennieyi tuşladım.

Jenjen aranıyor...

Lisa:alo jennie?

Jennie:efendim lalisa?

Lisa:Müsaitsen evine gelmem gerekiyor gelebilirmiyim?

Jennie:müsaitim gelebilirsin de birşeymi oldu sesin kötü geliyor.

Lisa:gelince anlatacağım.

Diyip telefonu kapattım ve tekrardan cebime koydum.

Lisa:şimdi jennie noonanın yanına gideceğiz.

Başını olumlu anlamda salladığında,tekrardan ayağa kalktım ve elini tuttum.Diğer elime valizimi aldım.Evet,ilk defa bukadar çaresiz kalmıştım.İçimdeki canlanan çocuksu ruh uçup gitmişti.Jennienin evine geldiğimizde ziline bastım ve bekledim.Kapıyı jennienin hizmetcisi açtığında bize gülümsedi ve içeri davet etti.Bizde vakit kaybetmeden içeri girdik joon jennieyi görür görmez koşarak ona sarıldı.

Joon:jennie noona!

Jennie:ah bu ne güzel bir süpriz.

Jennie bir bana birde bavuluma bakı daha sonra yalnız konuşmak istediğimi anladığında joona bakıp konuştu.

Jennie:Hmm joon soo bin ablan sana kek yapacakmış biliyormusun?hem o ara bizde ablanla konuşuruz ha?

Joon:tamam noona.

Dediğinde adı soo bin olan kadın joonun elinden tutup onu mutfağa götürdü.Jennie kolumdan tuttu ve beni oturma odasına götürdü,uzun süredir sakladığım göz yaşlarımı serbest bırakırken hıçkırdım.Jennie eli ile gözyaşlarımı sildi ve beni omuzlarımdan tutarak koltuğa oturttu.

Jennie:lisa neyin var güzelim neden ağlıyorsun?

Lisa:j-jennie!

Jennie:hadi anlat bana lali.

Lisa:Jungkook sehunla iş birliği yapmış.Benim ona güvenmemi sağlayacak,daha sonrada beni ve joonu sehuna verecekmiş.Unnie yazışmalarını okudum ve bunlar yazıyordu.Daha fazla o evde kalamazdım ve ben...eski evimize gidemezdim o ev harabe halinde ve unnie ben-

Jennie:Jungkook böyle bişeyi nasıl yapar?!.Tabikide o evde kalmayacaksın bundan sonra sende joonda buradasınız.Ve bana asla yük olmazsınız tamammı bebeğim?ve ben yoongi ile konuşacağım jungkook ile konuşması için sen ağlama onun için değmez.

Lisa:Unnie ben onu seviyordum...

Jennie:sen jungkooka aşıkmıydın yani?

Lisa:evet unnie.

Dedim hıçkırarak.Deli gibi ağlıyordum,onunda elinden gelen tek şey saçlarımı okşamaktı.İnanmazdım,aşk acısına,aşka.Bunlar bana uzak şeylerdi ama insan yaşadığı zaman anlıyordu.Jennie birden yüzümü elleri arasına aldı.

Jennie:Güçlü olacaksın.Sen şimdiye kadar nasıl güçlüysen şimdide güçlü olacaksın!Tamammı?

Lisa:tamam unnie.

Jennie:şimdi sana joonun ve senin odanı göstereceğim.Güzlece bir duş al ve rahatla olurmu?

Lisa:olur.

Dediğimde elimden tuttu.Valizimi aldım ve beraber yukarı çıktık.Onun karşısındaki odanın benim odam olduğunu yandaki odanında joonun olduğunu söyledi ve beni kendi odamda yalnız bıraktı.Kendime ait olan eşyalarımı dolabıma yerleştirdim.Daha sonra joonun odasına geçip onunda kıyafetlerini dolaba yerleştirdikten sonra,odama geçtim ve ılık bir duş aldım.Gözyaşlarım su ile buluşurken,hıçkırdım.Banyo yapmam bittikten sonra pijamamı giydim ve aşağıya indim.Joon ve jennie un savaşı yapıyordu.En azından bizi seven ve bizi kandırmayan biri vardı.

Jungkook'dan
Gözlerimi kafamdaki ağrı ile açtım.Evet yine fazla içmiştim,kafam zonkluyorken ayağa kalktım ama başım döndüğü için tekrar oturdum.Gözüme koltukta açık olan telefona çarptı.Telefonumun mesaj bölümüne girilmişti.

Jungkook:lisa!

Dedim bağırarak,sesim evi inletirken ayağa kalktım ve yukarı kata çıktım.Joon ve lisa yoktu aynı zamanda kıyafetleride.Korktuğum şey olmuştu lalisa herşeyi öğrenmiş ve gitmişti.Sehunla yaptığım iş birliğine dayanamamış ve gitmişti ama o bunun için daha iyiydi.İkimiz içinde olan bu ayrılık,belkide daha iyi olacaktı..