THAT SHOULD BE ME (Under Revision)

3

MIKO P.O.V.

“Carmel, what’s this?”

Hindi mapaniwalang pagtatanong ko sa nakitang mga kontrata ngayon sa kama niya.

“Don’t mind that Miko, it’s just nothing.”
“What?! Nothing? The contract shows how you betray our relationship.”

“Betray? Come on, Miko. From the very first time, everything was just a joke for me. I mean, I do appreciate and enjoy your companion pero Miko, alam ko na una pa lang may girlfriend kana. We were at the bar that time and noong nalasing ka, sinabi mo lahat sa akin. Nandoon pa mga friends ko no’n. So, I did the bet. And now, I win.”

“So this is all true?”

“Absolutely! I don’t really love you Miko. The contracts contain approximately 2 million pesos from my friends. We just play around. I am just pretending Miko and luckily, you got fooled.”

So, ibig sabihin nito niloloko lang ako ni Carmel? Everything was just a game for her? Especially our relationship, lahat ng iyon para lang sa pera?

“How could you do this Carmel? Minahal kita, bakit ganito?”

“Bago mo ako tanungin Miko, itanong mo muna iyan sa sarili mo. Bakit mo rin nagawa iyong pangloloko sa mismong ex mo?”

“Carmel, magkaiba iyon at i-”

“No Miko, pareho lang tayong nagloko… it’s just the same. May reward ka sa pagloloko mo, same with me.”

“You didn’t love me, not at all?”

“I love money Miko. . . not you.”

Napaupo ako sa kama dahil hindi ko ito inaasahan. I was being fooled.

“Totoo ba talaga ito Carmel? Lahat ng ito, totoo ba?

“Yes, totoo iyan. Naging target ka naming ng kaibigan ko. Akala ko nga hindi ko kayo mapapahiwalay ni Faine kasi siya yung lagging pinagsasabi mo habang tayo pa pero kumagat ka din lahat sa plano ko.”

“You know what Carmel, leave!”
Imbes na matakot, napangisi ito ng husto at tinaasan pa ako ng kilay. Kinuha niya kaagad yung bag niya at humarap sa akin.

“I will. Thank you for being a fool and giving me 2 million in an instant.
Goodbye, loser.”

“Just leave, Carmel. Leave and don’t ever show up again!”

“Diba mahal mo ako Miko? Ipinagtanggol mo pa nga ako tapos papaalisin mo na ako,” tumawa pa talaga ito “pero sabi mo nga aalis na ako kaya sige. Also, let’s break up. Goodbye Miko.”

“Leave, gold-digger.”

Ito na ba ang karma na sinasabi nila? Paano na ako ngayon na wala na si Faine at maging ang nagloko sa akin. Mag-isa na ako ngayon, should I call Faine and say sorry? Should I talk about getting back together?

I was about to call her but then, tumunog yug cellphone ko. And it was Andrew’s call.

“Hello?”

“Miko, tinuloy mo talaga ang pag-iwan sa kaniya? Hindi mo talaga naaalala ang anniversary niyo? Miko, bakit mo nagawa iyon bro?”

“Andrew, kung may hihingan man ako ng tawad hindi ikaw iyon. Nagawa ko ‘yon because I was just blinded by love.”

“Yes you are but hindi tama ang paraan mo.”

“Tumawag ka ba para lang tawagan at pagsalitaan ako?”

“Tumawag ako para kumpirmahin ang lahat. Iniwan mo na siya, may pagkakataon na ako ngayon.”

“Stop it Andrew!”

“Why? Hindi na kayo ni Faine, diba? Baka nakalimutan mo, ilang beses ka naming tinanong pero nagdesisyon ka parin para sa sarili mo. Hindi mo manlang sinabi sa amin ang tungkol kay Carmel. Anon a balak mo ngayon sa babaeng inagaw mo sa akin Miko? Sana talaga hindi mo nalang niligawan kung lolokohin mo lang naman.”

“I know may kasalanan ako and it was really a serious one but Andrew, makikipagbalik- ”

“You’re a jerk! Makikipagbalikan ka? Pagkatapos mo siyang saktan ng husto tapos parang ang dali lang sa iyo na gawin iyon. Gago ka pala talaga Miko. Gago!”
Bago ko pa man siya sitahin sa sinabi niya, he end the call.

Mali ba ang desisyon ko? Pero, there’s part of me saying that I don’t want to be alone, ayokong hindi ako minamahal. I want to be full of love by someone, ayokong maramdaman uli ang pakiramdam ng hindi binibigyan ng halaga, hindi minamahal.

Pumunta ako sa living room to get my keys. Hindi ko na inisip mga sinabi ni Andrew kanina. I will be going to Faine’s house. To say sorry and para sabihin na makikipagbalikan na kami.

It takes 45 minutes bago makarating sa bahay nila, pagpunta ko roon nasa labas siya nakaupo. Ilang minuto ko rin siyang tiningnan lang habang nakatayo sa gate nila. She’s still crying. Did I caused her a lot of pain?

“Miko?”

Napalingon ako sa pinagmulan ng boses, nakapamewang pa ito habang tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Oh! I forgot na hindi pala ako nakaligo ngayon. Kung ano sinuot ko matapos ko magbihis sa bahay, iyon parin sinuot ko ngayon.

“P-pwede bang makausap si Faine?”

“For what? Aba niloko mo na nga tapos hindi mo pa tatantanan. Umalis kana Miko, huwag kanang magpakita sa kaniya.”

“Pakausap lang naman Achie, sige na.”

I was hoping na sasang-ayon siya since I beg for it. But then, hinila niya ako papalayo sa gate at malakas na binitawan ang kamay ko.

“Kung maaari huwag mo na siyang guluhin, umalis kana.”

“Ayoko,kakausapin ko siya.”

“You let her go… it’s painful for her seeing you here pero nag insist ka pa talagang makita siya. Mas ginagawa mong tanga iyong tao Miko, may iba kana kaya please lang. Tama na ang paggaganyan mo sa kaibigan ko.”

“W-wala na rin kami ni Carmel, niloko niya lang pala ako para sa pera.”

“Ayun, nakarma ka ng biglaan. Kaya ba balak mo bumalik sa kaibigan ko kasi wala na kayo ni Linta? Umalis kana Miko, napupuno na ako ng galit. Ayokong gawin mong laruan ang kaibigan ko, parang hindi na tao yung tingin mo sa kaniya, paalala lang hindi bagay iyan. Pinagpipilahan nga iyan tapos ikaw, sasaktan mo lang ng paulit-ulit? Enough already.”

“Kaya nga nandito ako. Babawi ak-”

“You don’t have to, Miko. I will be glad if yung lalakeng papunta na rito sa bahay ng kaibigan ko ang aalaga ako magmamahal sa kaniya. Nandito na si Andrew, I guess malinaw na sa iyo ang lahat, iyong-iyo na ang daan pauwi.”

Hindi ko alam pero masakit ang mga sinabi sa akin ni Achiella.

Ang mga salitang iyon ay napamulat sa akin, sa maling nagawa ko kay Faine.

      She’s right, binigyan ko ng napakalalim na sugat yung kaibigan niya. I was so blinded by the idea of receiving love, without knowing na ang babaeng palaging mahal ako’y sinasaktan ko na pala.

“Miko? Bro, hindi ka parin titigil? I already told you, huwag mo nang sasaktan si Fai-”

“I will this time. But, before I leave kindly tell her that I’m really sorry for everything. Just tell it to her.”

I know na ginulo ko ang buhay na mayroon siya, sinira ko ang pangarap niya para sa aming dalawa.

Pagkatapos kong sabihin iyon ay ngumiti ako sa kanila as a sign na tatanggapin kong tapos na, pinatuloy ko ang paglalakad at pumasok na kaagad sa kotse. I turn on the music and napaluha ako, eksaktong pinatugtog ang that should me. Tamang-tama sa eksena na mayroon ako. Kung saan hindi na ako ang may pagkakataon kay Faine.

Ito ay walang iba kundi si Andrew.