Chce Cię

cz.2

Od tamtego momentu skoku nic nie czułem. Byłem spokojny jakby wszystko przeszło. Niestety. Obudziłem sie w szpitalnym pokoju podpięty pod jakąś maszyne. W pokoju ze mnąbyła pielęgniarka która po zobaczeniu że chce wstać z łóżka na dzień dobry mnie okrzyczałe że co ja wyrabiam. Po tym jak mnie uspokoiła wyszła aby zawołać lekaża. Razem z lekażem weszła pani okpiekunka z domu dziecka która jest za mnie odpowiedzialna w jakimś tam stopniu. Widziałem że chciał też wejść Aki ale go nie wpuścili pomimo że nawet mówiłem żeby wszedł.
Miałem robione badania. Stwierdzono tylko wstrząśnienie mózgu nic więcej. Po tym wszedł Aki i opowiedział mi wszystko co usłyszał os osoby która mnie znalazła. Podobno leżałem na chodniku nieprzytomny. Potem przyjechała karetka i wezwano najbliższych po stwierdzeniu tożsamości.
Siedział tak kołomnie cały dzień. Rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym.
-Czekaj ale czemu byłeś nagi jak cie znaleziono?!- zapytał zaniepokojony.
Nie chciałem mu nic mówić bo myślałem że nie przeżyje tego że mnie zostawił na chwile.  Nie chciałem żeby siebie obwiniał za to co sie stało.
Po chwili do mojej sali weszła policja. Teraz to musiałem powiedzieć.
-Dzień dobry. Chcielibyśmy się dowiedzieć co sie stało panu wczorajszej nocy. Grzecznie prosimy pana o opuszczenie sali, nie chcemy niepotrzebnej widowni.
-Nie nie trzeba i tak miałem mu teraz powiedzieć co sie stało.
Opowiadając to nie raz poleciała łaza mi i Akiemu. Tylko policjanci trzymali kamienną twarz jak zawsze.
Po tym jak policjanci grzecznie podziękowali za współprace Aki rzucił mi się na szyje cały zapłakany i ciepły. Przez ten stres chyba dostał gorączki.
-Czemu mi nigdy o tym nie powiedziałeś?! Nigdy bym cie nie zostawił. To moja wina........!- oznajmił roztrzęsiony
-To nie twoja wina wyszedł z paki i to wykorzystał. To nikogo wina.
Po tym położył się kołomnie i wtuleni w siebie zasneliśmy.