Short Stories

When Summer Comes (Part I)

VEROSE'S POV

"I'll call you everyday even if it takes my beauty sleep away hahahaha!"

"Rose, please. Balik ka ha. Seryoso." mangingiyak niyang sabi. I hug him, and slowly, kisses him on the lips.

My knee trembles from excitement when he squeeze my cheeks, deepening the kiss.

I let go. "I might miss the flight if we continue doing this." I chuckled.

"Rose promise me one thing...."

"Distance won't fail us Aiden, don't worry."

"No... not that. Promise to call me every day every night."

I beamed a smile. Damn I love this guy.

"I promise." Then, we sealed that promise with a kiss while we intertwined our pinky finger to each other.

(At airplane)

"Hoy bruha wag mokong kalimutan ha!"

Nakita kong binatukan ni CD si Janell. "Gaga nagbakasyon lng yan, don't make it look like as if she's not coming back."

"Par may feeling ako na di na yan babalik. HAHAHAHA!" I saw how Aiden flinch nung sinabi ni Janell yan.

"Letche ka talaga Janell!" at ayun pinisil ko mataba niyang pisngi.

Lumapit sakin si Kathleen at binigyan ako ng isang mahigpit na yakap. "Pag ikaw di babalik kukunin ko na talaga 'tong wrist watch mo." and that hit me.

"Hoy hahaha isauli mo yan!"

"Isasauli ko 'to pag bumalik ka dito." napahinto nmn ako dun. Langya magaling kang kupal ka hahaha.

"Bonak wag mong kalimutan yung durian wah. Saka yung hangin sa lugar niyo. Yung fresh." napasapo ako sa noo ng sinabi sakin yan ni CD. Kalalaki mong tao letche hahahaha.

"Ma miss kita." I smile at him. Now he's being serious. 

"Miss ko na nga kayo kahit di pa ako umalis." I chuckled.

"Rose..." napatingin kaming lahat kay Aiden. Letche, ma late na ako neto. Dami niyong satsat hahaha.

"I love you..." and that was the last thing I heard before departing.

(3 weeks later)

"So kamusta na kayo jan?" tanong ko sa kabilang linya habang inaabala yung mga divorce papers nina mama.

Mukhang tama nga si Janell.

"Eto si Aiden oh, nagmumukmok. Ba't daw di ka na namamansin. Hahahahaha! Hoy gago! Eto oh gelprend mo! Hinahanap ka!" Letche ka Aleli.

"Hahaha..."

"Pasabi sakaniya ayaw ko siyang makausap! Nagtatampo pa din ako jan! Hmph!" ay potek, nagdrama na nmn. Minsan di ko alam kung sino samin dito ang lalaki, siya o ako hahahaha!

"Oh Rose nadinig mo nmn hahahha letche nakakabitter kayo mga higad!"

"Langya ka hahahaha! Eto, pasabi sa bebe ko na tumae ako buong mag hapon. Hahahaha!"

"Ay letche! KA-DI-RI KA! Mga hayop, kayo na nga mag usap!" dinig ko yung pagkagulo sa kabilang linya bago may nagsalita muli. My heart beats rapidly than a normal heart rage. And he don't know how much I miss him. Gusto ko na siyang makita ng personal. Gusto ko na siyang mahawakan ulit. Miss ko na boses niya, miss ko na yung mga hand gestures niya, miss ko na yung tingin niya sakin. I miss him so fucking much to the fact that it hurts me waiting for the summer to end. Communication via internet is not enough. Not enough.