When Summer Comes (END)

31 2 0
                                    

VEROSE'S POV

"Hoy patty kailan uwi mo?"

"Sa pasukan na pussy."

"Ay paano ba yan, kailangan mong pumunta na dito bago pasukan para makapag enroll ka na."

"Saka na ako mag enroll pag anjan na ako."

It's only been yesterday, but their comfort ease me. Without them, how will I ever forgive someone like Aiden?

"Ihhh ma miss mo first day of school pati na yung mga lessons."

"Naaaah, bahala na pussy. May inaasikaso pa kasi ako dito."

And today is the day....

"Ihhh miss na kita weh."

"Ako din mn weh. Pero Kath, alam mo nmng-"

"Oo na oo na. Sorry to bother you patty."

"Ok lng hahaha saka babalik ako noh ba't parang lahat kayo iniisip na di na ako babalik? Hahahaha!"

Today is the day that I will regret making this stupid decision of mine.

"Patty, napanaginipan kasi kita na di ka na uuwi dito."

Uuwi.... such a deep word. Very deep. I almost cry pero yumuko lng ako.

"Oi ok ka lng?"

Umiling ako. May mauwian ako. Pero paano? This is day. It has to be.

"Tingin ka nga dito sakin. Hoy patty."

"Ok lng ako noh, ano ka ba hahaha. May tinignan lng ako sa paa ko." I beamed a smile at her.

She looks relief bago nagsalita muli. "Akala ko pinaiyak kita weh. Kumain ka na ba?" 

"Hahahaha oo tapos na kanina pa, ikaw ba?"

...

I check her name on the list matapos naming mag usap.

I heard a knock on my door. "Ms. Verose, it's time." sabi ni Secretary Mia sa labas ng kwarto ko.

Inayos ko sarili ko bago lumabas.

I saw my mom standing near our car, reading papers with her eyeglasses. Her dress suits her just fine.

"What took you so long?" tanong ni kuya J pagbaba niya sa limo.

Him looking like that suits him. He looks so daring.

"Mia, kindly double check all the stuffs." pagsususyo ni ate na kakalabas lng din sa bahay.

"Kuya andito nmn na ba yung mga papeles?" tanong ko kay kuya J. He took a glance at me over his shoulder and shrugs.

Alam ko kung ba't ka ganyan sakin, giving me that cold vibrato and stuffs, pero damn it dude! Ilang years nang lumipas?!

"May mata ka nmn, suriin mo ng maayos." dugtong niya bago tinapon sa akin ang isang box na punong puno ng balloon.

"Jeez, menopausal stage?" he glared at me before shutting the car's door off.

I know that look, "what an ungrateful child here and that nyenyanyenya." Ugggh! Learn to forgive and forget!

Pumasok na ako sa limo. I opened my phone at unang bumungad sa'kin ang wallpaper namin. Masakit pa din. Pero who am I to cry now, di na kami.

Who would've thought that this innocent looking boy would do something so painful to someone. He is indeed one of the lost wolf who dressed as a sheep.

Short StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon