Fansite Master (Praise Series #1)

Chapter 21

Warning: Some scenes are inappropriate for children aged 16 and below. PLEASE, do not read if you are not at least 17.

Runaway

His kiss is pouring so much love and affection. It was gentle and delicate. He's kissing me with so much care, like my lips are fragile. Hinahalikan niya ko na para kong isang babasaging baso, o kaya naman ay isang manipis na papel na maaring mapunit.

His arms travelled around my waist. While I enveloped mine around his neck. We pulled each other closer. Hindi ko alam kung paanong nangyaring nakaupo na rin siya kagaya ng paraan ng pag-upo ko. Nang huminto siya ay diretso niya akong tinignan habang bahagyang nakalayo ngunit malapit pa rin sa isa't isa.

Napaigtad ako ang hilahin niya ako patayo sa harap niya. Now, I can see fire and desire on his eyes. Nagsisimula na kong kabahan. Nararamdaman ko na ang karerahan ng mga kabayo sa dibdib ko. He pulled me to sit on his lap. Then, he encircled his arms on my waist. So, I rested my arms around his neck.

Patagilid akong nakaupo sa mga hita niya. Para lang akong estatwa sa harap niya na naghihintay sa susunod niyang gagawin. Lagpas nang konti ang taas ko sa kaniya dahil sa posisyon naming dalawa. His right hand suddenly cupped my cheek.

Mas naramdaman ko ang kaba. May nagtatambol na kung ano sa loob ko. Bahagyang nakaawang ang mga labi ko para na rin makahinga ng maayos. Doon nagtungo ang tingin niya saglit, pagkatapos ay binalik sa akin 'yun.

Napalunok ako sa ginawa. Nagsunod-sunod pa ito nang nakita kong nadagdagan ng kung anong emosyon ang mga mata niya. Nangungusap ang mga ito, kaya naman naghuramentado ang puso ko.

"Laud..." Hindi ko nagustuhan ang boses ko nang sabihin ko 'yon.

"Lev," hinihingal niyang usal. "Do you want me to stop?"

Hindi ko alam ang isasagot ko sa kaniya. Naisip kong hindi maganda ang mangyayari kung ituloy namin ito. Nahihinuha kong handa man kami pero hindi ang mga taong masyado namin dapat isaalang-alang. Dahil alam naman natin kung saan maaaring magtungo ito.

Sadyang alam ko na talaga ang sagot. Kahit pa pinag-isipan ko, alam ko na. Nanginginig ang mga labi ko at diretso siyang tinignan.

"I..." Mabigat kong simula. His eyes are shooting through me. "Want you." Lumunok pa ako. "To continue."

He immediately crash his lips in mine. This time, the kiss is needy and fast. It's looking for something. He's hungry by something, and when I kissed back he became famished.

We're on the same level, same motion, same wave. We're giving ourselves the same amount of pleasure and delight. We didn't stop. We can't stop.

I pulled some of his hair with my hand and pushed him closer to me. His mouth is looking for an entrance and when he got in-- I moaned.

His lips traveled to my chin, then to my jaw, down to my neck. I can't recognize my voice because of the satisfaction he's giving me. I'm calling him, but with a strange voice.

He was about to undress me by pulling up my hoodie, when we heard a knock. Pinigilan ko siya kasabay nang pagbitiw ko sa halik. But, he just chuckled. Then, he cupped my left cheek and continued kissing me.

Nanlaki ang mga mata ko dahil may kumakatok pa rin sa pintuan. Pero parang wala lang sa kaniya iyon. Tuloy-tuloy ang siya kahit na hindi ako tumutugon. Shet! Baka maabutan kami.