Κεφάλαιο 1...

988 55 25
                                    

Ανεβαίνω πιο πάνω από το παλάτι και σιγά σιγά φτάνω την κορυφή. Πολλοί νομίζουν πως το παλάτι των θεών βρίσκεται στην κορυφή του βουνού όμως κάνουν λάθος. Η κορυφή δεν έχει κατακτηθεί από κανέναν και είναι για πολλούς απρόσιτη, όχι για εμένα όμως. Φτάνω στο πιο ψηλό σημείο από όλα και στέκομαι όρθιος. Κοιτάω κάτω και κάνω ένα βήμα στο κενό αφήνοντας το σώμα μου να γίνει ένα με τον αέρα και τα σύννεφα. Με μία μόνο σκέψη μου ένα ζευγάρι μαύρων δυνατών φτερών εμφανίζονται στην πλάτη μου και αμέσως η πτώση μου στο κενό σταματά αργά.

Χτυπάω τα φτερά και αμέσως αρχίζω να πετάω. Μια χαρούμενη κραυγή βγαίνει από το στόμα μου με την συνοδεία ενός γέλιου και κλείνω τα μάτια καθώς ο αέρας χαϊδεύει το πρόσωπο και το σώμα μου. Η μαμά έχει δίκιο όταν λέει πως το να πετάς είναι ευλογία. Ο μπαμπάς δεν συμφωνεί μαζί της και εκείνη έχει σταματήσει να προσπαθεί να του αλλάξει γνώμη. Εκείνη μου έμαθε να πετάω και ο μπαμπάς να κολυμπάω και να αγαπώ την θάλασσα και το νερό. Τα αγαπώ και τα δύο το ίδιο όπως αγαπώ και εκείνους το ίδιο. Μία φορά με τις δυνάμεις μου εμφάνισα στην πλάτη του μπαμπά ένα ζευγάρι φτερά και κόντεψε να πεθάνει. Ακόμα το θυμόμαστε με την μαμά και γελάμε. 

Σταματάω σε μία κορφή και κάθομαι σε αυτήν κοιτώντας την θέα μπροστά μου. Ο πατέρας μου από όταν ήμουν μικρός μου έλεγε πόσο τυχερός είμαι για τις δυνάμεις που έχω. Από τότε έχω μεγαλώσει αλλά πάντα έχω στο μυαλό μου στα λόγια του. Κάποιοι θα πουν πως είναι εύκολο μα είσαι παντοδύναμος και θα σε κατηγορήσουν εάν δεν κάνεις τίποτα. Και υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θα πουν πως αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο. Εκείνος έλεγε πως είναι και τα δύο και τώρα πια συμφωνώ μαζί του απόλυτα. Όσο είσαι μικρός είναι δύσκολο να καταλάβεις, αλλά όσο μεγαλώνεις τότε όλα αλλάζουν...

Επίσης, μου είχε πει και κάτι άλλο που δεν θέλω να θυμάμαι γιατί με τρομάζει.

Κάποια στιγμή, θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να σώσω κάποιον που αγαπώ αλλά οι δυνάμεις μου τότε ίσως να μην είναι αρκετές. Δεν θα ήθελα ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο αλλά η μαμά πάντα μου έλεγε να μην ανησυχώ και φώναζε στον μπαμπά που μου έλεγε τέτοια πράγματα. Εκείνος σταματούσε, όμως, με κάποιον περίεργο τρόπο, αυτός αλλά και όλα τα αρσενικά της οικογενείας μας  πάντα μιλάνε για τέτοια πράγματα σαν να ξέρουν κάτι που οι υπόλοιποι αγνοούν.   

Μυστήριο πράγμα η αγάπη και η οικογένεια, όπως όλα τα πράγματα σε αυτήν την ζωή εξάλλου.











Καλησπέρα σας παιδιά 🙋🏻‍♀️

Η ιστορία του Αγακλή μας άρχισε σιγά σιγά όπως βλέπετε 🔥

Ελπίζω να σας αρέσει και συγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη που μπορεί να έχει 🏩⛪

Ψηφίστε και σχολιαστε γιατί με βοηθάει πολύ 💬⭐

Φιλάκια Τάνια 💞💞💞

Φιλάκια Τάνια 💞💞💞

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αγακλής...Where stories live. Discover now