Αγακλής...

Κεφάλαιο 5...

Με το που ακούω την τελευταία της φράση αμέσως όλα βγάζουν νόημα. Τα μαύρα γυαλιά ηλίου, το σκυλί ράτσας Λαμπραντόρ, το ότι δεν κατάλαβε πως ήμουν εγώ πριν. Όλα βγάζουν νόημα και νιώθω τόσο γελοίος που δεν το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή! Καθώς τα σκέφτομαι όλα αυτά, η Έρρικα πάει να σηκωθεί από το τραπέζι και να φύγει μαζί με τον Σαμ αλλά την σταματώ.

"Σε παρακαλώ μην φύγεις! Το ότι δεν έχεις την όραση σου δεν αλλάζει τίποτα για εμένα."

"Θα έπρεπε να σε νοιάζει Αγακλή, θα έπρεπε να σε νοιάζει και να αλλάζει τα πάντα. Δεν καταλαβαίνεις, είμαι καταραμένη..."λέει μέσα από τα δόντια της την τελευταία της λέξη και εγώ δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς εννοεί.

"Άκου, αν δεν θες μην βγείς μαζί μου καθόλου, θα το σεβαστώ. Ή, αν θες, μπορείς να διαλέξεις εσύ το μέρος που θα βγούμε και αν νιώσεις άβολα, φεύγεις όποια στιγμή θες και εγώ δεν σε ξαναενοχλώ. Στον λόγο μου."

"Εντάξει. Το απόγευμα, στο μαγαζί με τα παγωτά έναν δρόμο πιο κάτω από εδώ. Θα τα πούμε εκεί."

"Υπέροχα, θα σε περιμένω."λέω χαρούμενα και εκείνη μου χαμογελά ντροπαλά πριν βγεί από το μαγαζί.

{...}

Είναι απόγευμα και εγώ βρίσκομαι στο μαγαζί με τα παγωτά στο οποίο έχω ραντεβού με την Έρρικα. Έχω δίπλα μου ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα για να της προσφέρω και κάθομαι σε ένα γωνιακό τραπεζάκι. Την βλέπω να μπαίνει αργά στο μαγαζί και να χαιρετά την υπεύθυνη. Της λέει κάτι κάτι και εκείνη αφού της απαντά ευγενικά πηγαίνει προς το ψυγείο με τα παγωτά. Πλησιάζει αργά και σηκώνομαι για να την βοηθήσω να κάτσει.

"Ευχαριστώ πολύ."

"Είσαι πολύ όμορφη, αυτά είναι για σένα."λέω και βάζω το μικρό μπουκέτο μαλακά μέσα στα χέρια της. Φοράει ένα λευκό φόρεμα και ένα σκούρο τζιν μπουφάν. Είναι υπέροχη. Μυρίζει τα λουλούδια και χαμογελά.

"Τριαντάφυλλα"

"Ακριβώς. Ελπίζω να σου αρέσουν."

"Μου αρέσουν και εγώ ελπίζω να σου αρέσει αυτό που παρήγγειλα, είναι το αγαπημένο μου" λέει και τότε ένας σερβιτόρος μας φέρει παγωτό με βάφλες και σοκολάτα. Δοκιμάζω μια μπουκιά και ένας ήχος απόλαυσης βγαίνει από το στόμα μου με αποτέλεσμα  εκείνη να γελάσει.

"Που είναι ο Σαμ ή κάποιο μπαστούνι ώστε να σε βοηθήσει να είσαι ασφαλείς;"

"Άφησα τον Σαμ σπίτι να ξεκουραστεί και δεν έφερα μπαστούνι γιατί έχω μετρήσει τα βήματα από εδώ μέχρι το σπίτι μου. Θέλω να νιώθω όσο περισσότερο ελεύθερη γίνεται"