The dark unknown

#1 Oorlog

Ze was een meisje met de grootste fantasie die je maar kan bedenken. Elke avond droomde ze weer. De ene nacht van de liefde, de andere nacht van het donker. Omdat ze elke situatie al in haar hoofd bedacht had, was ze voor niks en niemand bang. Voor haar bestond er niks als het onverwachtse. Op een dag kwam het toch, iets wat ze niet verwacht had. Het beangstigde haar zo erg dat ze even moest gaan zitten. Het werd zwart voor haar ogen en ze duizelde weg. Hoe kon ze dit nou denken? Waarom werd ze opeens zo bang van de dood? Het was iets waar ze vaak over na dacht terwijl de rillingen over haar lijf liepen, maar bang, dat was ze nooit. Toen ging ze er meer over nadenken. Waarom gaan mensen eigenlijk dood? Soms gebeurt het als het gewoon klaar is. Je leven is af. Je hebt gewerkt, gehouden van en geleerd. Dan is het over en uit, als een verhaal dat af is. Soms gebeurt het ook uit het niks, gewoon zomaar. Niks klaar, niks uitgeleerd. Een prachtig leven met een gezonde toekomst zomaar weggevaagd. Natuurlijk zullen de familieleden en mensen in de omgeving ervan schrikken, maar op een gegeven moment is dat verdriet zo weinig geworden dat het lijkt alsof je nooit bestaan hebt.

In enkele gevallen kiezen mensen er zelf voor om te sterven. Noem het zelfmoord, noem het een keuze. Vroeger vond ze dat maar ingewikkeld en egoïstisch. Nu, uit het niets, vindt ze het wel een kalm idee. Elke dag vecht ze weer het zelfde gevecht. Proberen uit bed te komen voor school, met tegenzin klaarmaken. Aan de ontbijttafel vervolgens doen alsof ze er zin in heeft, omdat anders haar ouders zich zorgen gaan maken. Daarna op school weer de schijn op houden van blijdschap en grapjes maken waarmee ze haar verdriet weg kan lachen. Ze komt daarna thuis in een leeg huis om te kunnen beginnen aan het huiswerk waar ze zo erg tegenop ziet. Waarom zou ze het eigenlijk doen? Wat heeft het ook voor zin? Elke dag is het weer hetzelfde liedje. Opnieuw, opnieuw, opnieuw. De tijd blijft doortikken, wat ze ook doet. De wereld om haar heen blijft bewegen en veranderen, terwijl zij al 3 jaar stilstaat. Hoop is er allang niet meer. Het feit dat ze nog leeft is meer een verplichting dan een wens. Sarah ziet geen licht meer aan het einde van de tunnel. Dit is haar verhaal. Haar oorlog. Zelf weet ik ook niet of ze hem gaat winnen. 

-----

Life can get you down so I just numb the way it feels. - Save Myself- Ed Sheeran