Relativeren kun je leren. Sarah was er de afgelopen dagen druk mee bezig. Je kan je opnieuw en opnieuw mee laten slepen in zelfmedelijden, want dat is wat het is, maar je hebt zeker ook de keuze om dat niet te doen. Ze wil niet zeggen dat het een makkelijke keuze is. Het eenzame en het donkere is toch een plek die ze kent. Die gedachten hebben wat troostends, maar ook wat lafs. Het is lastig om uit je comfortzone te stappen, maar ook dapper. Ze vindt zelfs dat het noodzakelijk is. Niet alleen ten op zichte van haarzelf, maar ook voor haar familie. Ze wil het natuurlijk niet, maar ze merkt dat haar familie het ook merkt en dat de sfeer er af en toe flink door verpest wordt. Het is niet eerlijk dat als ze een keuze heeft, ze kiest voor het negatieve. Het is gewoon niet eerlijk. Toch zijn de afgelopen dagen moeilijk geweest. Het kost veel energie om je zinnen te verzetten en om de hele tijd iets te gaan doen in plaats van piekeren en uiteindelijk huilen. Als ze er zo op terugkijkt, is ze eigenlijk best trots op zichzelf. Het kost af en toe best veel moed en energie, maar ze krijgt er zoveel voor terug dat ze wel bereid is om deze tactiek uit te proberen voor een langere tijd.
Daarnaast is het alweer bijna oud en nieuw. Sarah is benieuwd hoe dat zal gaan. Ze weet een ding zeker: relativeren wordt haar goede voornemen.
----------
I remember you laughing, so let's just laugh again. - Trough the Dark - 1D
JE LEEST
The dark unknown
ContoDe gedachtespinsels van Sarah. Laat me maar weten of je het leuk vindt. xx