The dark unknown

#4 Goede voornemens

Goede voornemens. Daar doet Sarah dit jaar niet aan. Vorige jaren eigenlijk altijd wel, soms onbewust niet. Ze weet eigenlijk niet waarom ze dat deed. Je kan toch net zo goed eerder beginnen met jezelf verbeteren? Sarah weet al sinds na de kerst dat ze wil veranderen en is er meteen mee begonnen. Ze kan nog niet zeggen dat het erg bevalt, want het is super moeilijk voor haar. Vooral omdat ze niemand heeft om haar gevoelens mee te delen. Dat vindt ze lastig. Maar een ding tegelijk natuurlijk. Ze wilde beginnen met weer vaker trots zijn op haarzelf. Ze merkte dat ze vaak teleurgesteld was in zichzelf. Nu werkt ze harder voor school. Het gaat natuurlijk niet zomaar en vaak is de motivatie ver te zoeken. Toch doet ze dan een paar vakken en ze is dan weer super trots. Of soms heeft ze echt geen zin om bij haar ouders te zitten om tv te kijken. Ze blijft liever alleen op haar kamer. Haar ouders zouden het fijn vinden, dat weet ze maar al te goed. De stap is af en toe gewoon te groot om bij hen te gaan zitten. Ook dan kan ze trots zijn als het toch lukt. Zo blijft ze zoeken naar dingen die voor verbetering zorgen in plaats van zichzelf verder in de put praten. Dat laatste is namelijk wel wat ze altijd deed. Heel verkeerd. Maar toch. Het voelde veel veel meer vertrouwd. Dat gevoel van veiligheid heeft ze nu ingeruild voor een heel ander gevoel. Het voelt onwennig, tegelijkertijd dapper en gaat het vanzelf. Niet meteen, maar na een tijdje. Ze hoopt dat ze het volhoudt.

Het is binnenkort toetsweek. Ze ziet de bui alweer hangen. Stress en paniek. De vorige toetsweek had ze elke dag wel een paar paniekaanvallen. Haar verwachtingen, namelijk allemaal 8en, komen niet overeen met de concentratie en motivatie die ze heeft. Ze merkt dat dit ook een aspect is dat haar ongelukkig maakt. Deels kan ze er natuurlijk niks aan doen en een depressie ook niet niks, maar het knaagt aan haar. Ze heeft een heel goed idee van haar kennen en kunnen, van haar valkuilen en oplossingen voor haar problemen, maar dit is een ding dat voor haar altijd hetzelfde is geweest. Zelfs tijdens therapie is dit niet opgelost. Ze vindt het jammer. Ze werkt zo hard en toch, toch lukt het nooit. Ze houdt het hooguit een week vol. Een ding tegelijk natuurlijk.

------

I am only human after all – Human- Rag'n'Bone Man

Vote + comment als je het een leuk boek vindt,feedback is zeker ook welkom!!!