YOUR LUST, MY LOVE

CHAPTER 1

Blu's POV

Ako nga pala si Blu. I'm a 4th year college student already. I have a boyfriend, si Primo. I've met Primo when I was in junior high. Matangkad, may matipunong pangangatawan, gwapo, matangos ang ilong, makapal ang kilay, moreno at siyempre daks. You can imagine him as your dream guy or some campus hearthrob. Basta gwapo siya, sis! Hindi mo maikakaila na sobrang lakas ng sex appeal ni Primo. Halos lahat yata ng babae sa aming campus ay nagkakagusto sa kanya. Head turner kumbaga. Ako? I am just an ordinary college student. Simple lang manamit, di ganun katangkaran, nakasalamin at manang kung pumorma. Pero di ko ikakaila na medyo may kagandahan din naman ako at may balingkinitang katawan. You can imagine me as some nerd student na walang inatupag kundi mag aral ng mag aral. Babad ang mukha sa libro at mukhang wala nang social life. Pero aakalain mo bang magiging kasintahan ko si Primo? Eh ang layo layo ng agwat namin sa itsura at sa pagporma.

So ayon nga, Primo became my boyfriend. Actually kakasagot ko lang sa kanya nitong last month. Choosy pa ba ako? Sobrang crush na crush ko kaya si Primo magmula pa noong high school kami. I've known him for more than 4 years. He was always the representative of our school for pageants outside our campus. Panay stalk ako sa kanya sa lahat ng social media accounts nya. Madalas ko siyang sundan pauwi ng bahay nila kahit pa sa kabilang direksyon ang uwi ko. Alam na alam ko ang paborito niyang pagkain, paboritong palabas at paboritong alaga. May alaga siyang isang napakalaking ibon.

Grabe, I love him so much kahit pa mag iisang buwan pa lamang kami na magkarelasyon. I've done so many things for him like gawin 'yung research paper nya, gawin 'yung assignments and projects nya, turuan siya about a certain topic na nahihirapan siya at marami pang iba. I will do everything for my Primo.

I texted him.

"Hi love, did you eat some lunch na?"
"If not, I could buy you some. Sabay na din tayo maglunch, love."

Ako yung tipo ng girlfriend na sobrang clingy at caring. Like kapag may time na nagkakasakit si Primo, pinupuntahan ko siya sa kanyang dorm para lang maalagaan siya. I  always allocate time for him even though I have a busy schedule and I have so many things to do. Hindi ako pwedeng mawalan ng oras kay Primo dahil hindi ko din naman kaya. I am always needy of his presence. Gusto ko na palagi ko siyang nakikita o nasisilayan kahit saglit lang. Si Primo ang kumukumpleto ng araw ko at nagbibigay kulay sa buhay ko. He's such a blessing for me kahit pa wala pa naman siyang nagagawa para sa akin. Basta I am contented that he's mine and mahal niya ako.  Iyon lamang ang mahalaga.

I texted him again.

"Good evening love, nagdinner kana ba?"
"Wag kang magpapalipas ng gutom, please. Kumain ka sa tamang oras at matulog ka ng maaga ha? I love you so much."

Still, no reply from my dear Primo. I became worried. Ano na kaya ang nangyayari sa kanya? I went out of our house and decided to see him. Pumunta ako sa dorm niya ngunit wala daw siya doon sabi ng kaniyang roommate at di nito alam kung saan nagpunta si Primo. Mas lalo akong nag-alala.

--- Author's note ---

I'll post the next chapters later or tomorrow so be sure to follow my account to stay updated.