Sevgili saniyeciler! Hepinizi çok seviyorum.Şimdiden yazdığım satırları okuyan 11k okuyucuma sonsuz teşekkürler.Takipte kaldığınız sürece yüzünüzü kara çıkarmayacağım ve elimden geldikçe bölümleri daha hızlı yazmaya çalışacağım.Hepinizi teker teker öpüyorum.Sevgiyle kalın...
Multimedyada Kayra ve Angelina var.
Kartlara heyecanlı heyecanlı bakarken!
-O da ne!!!
+Sanırım kupa.
-Üzgünüm dostum.Ama senin için.Çünkü oyunu kazandım sanırım.
+Lanet olsun ! Ama kaybettiğime üzülüyorum hemde ilk defa.İlk defa oyun kaybettiğime üzülüyorum ama daha önce hiç kaybetmediğime üzülüyorum çok defa kaybedip ilk defa üzülmeme değil.Daha önce beni hiç yenilgiye uğratan olmamıştı.
-Evet dostum.Sanırım artık 1 milyon yılım var.-Bunu karşımdakini rahatsız edecek şekilde alaylı bir tonla söylemiştim-.
+Evet.Tebrikler.Beş saniye öncesine kadar sadece 1 saniye ömrün varken şimdi 1 milyon yılın var.
-Evet dostum koskaca 1 milyon yıl ama bu kadar zamanı kendim için harcayağımı düşünüyorsan yanılıyorsun.
Sanırım bu turuncu şavşafatlı duvarlardan yeterince sıkılmıştım.Artık çıkma zamanı gelmişti dedim içimden.Ama yalnız değil !
Ben bu düşüncelerimi içimde yaşarken bir sesle irkiliverdim.Sanırım bu ses...Evet bu ses o kral bozuntusunundu.
+Koruyucuların sayısını artırın.Şu kendini bilmez küstahı hemen uzaklaştırın sarayımdan.Sonuçta 1 milyon yılı var.Ne yapacağı belli olmaz.
Diğer yandan kralın kızı seslendi:
-Baba abartma istersen bu kadar insan bir insanla başa çıkamayacak mısınız?
Bu cümlenin üzerine tam zamanıydı sanırım.Kendimi hazır hissettiğim anda masadan kalkar kalkmaz hemen Angelina'nın boynuna sarıldım.
Bıçağı dayadığım anda sarayda bir sessizlik oluştu.Ama şu güzel kadının çırpınışlarıydı sessizliğe engel olan.
Angelina konuşmaya çalışıyordu:
+Sersem! Babam haklıymış! Korumalarımın sayısını arttırmada.Senin gibi birinin ne yapacağı hiç belli olmaz.Hemen bırak beni!
-Dur bakalım prenses.Benden kurtuluşun bu kadar kolay olmayacak.
Hemen sarayın ortasından abartılı,süslü bir o kadarda büyük olan merdivenden adımlarımı atmaya başladım.Tüm gözler üzerimizdeydi.
Sol tarafımdan kemerimin içine sıkıştırdığım kurusıkı silahla havaya doğru ateş ettim-içerdekileri bir nebze korkutmak adına-.
Angelina ile birlikte kaçmaya başladık.Sanırım hoşlanmaya başlamıştım.En başta düşüncem kralın kızını kaçırarak ondan annemin intikamını almaktı.
Ama bu macera dolu olaylar hiç tahmin etmediğim şekilde gerçekleşmeye başlamıştı.Çünkü ona aşık olmuştum!
Nefret ettiğim kralın kızına aşık olmak mı? Hemde kaçırdığım kıza mı? Kafayı yemiş olmalıydım.Ama aşk sanırım bu olmalıydı.Nerede,ne zaman,nasıl şekilde,kime aşık olacağımız hiçbir zaman hesaplarımızla bir tutmaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
96 SANİYE
خيال علميZamanın için hangisinden vazgeçersin ? -Hayallerinden mi ? -Gerçeklerden mi ? Kayra için gerçekler acıdır.Ama hayallerine de ulaşabilecek gibi değildir.Çünkü yaşabileceği sadece 96 saniyesi var. Peki ya aşk için zamanından vazgeçebilir misin ? Yıl...
