Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24.09.2016
" O gün çok ısrar etmiştim gitmemek için."
Yabancı çocuk kızarmış ve şişerek irislerini kapatmış gözleri gözlerime odaklanmış bir şekilde karşımda otururken hırkama daha sıkı sarıldım. Başladığım cümleyle gözümün önünde beliren kareler canımı yaksa da gülümseme oluşturmuştu yüzümde.
"Annem, babam, ikiz kardeşlerim.. Dayımın evi biraz uzaktı, onlara yemeğe davetliydik ve gideceğimiz gün erkek arkadaşımla buluşacaktım. Anneme resmen yalvarmıştım gitmemek için. O da yalnız başıma evde kalmamam, onlarla birlikte gelmem gerektiğini söylemiş, zorla üzerimi giydirtmişti. Hayatımda ilk kez ondan bu kadar nefret etmiştim.."
İç çektim.
"Evin dış kapısına çıktığımızda ona ondan nefret ettiğimi söylediğimde öyle bir bakmıştı ki.. O an o attığı bakışın görebileceklerimin sonuncusu olduğunu bilseydim yemin ediyorum ne olursa olsun onlarla giderdim."
Yabancı çocuk kendi acısını unutmuşcasına acıyarak bana bakarken hıçkırıklarımı kontrol edemiyor, nefesi düzenli alamıyordum. Parmaklarıma kadar çektiğim hırkanın bilekleriyle ağzımı kapattım. Sırtımda hissettiğim ellerle gözlerimi kapattım ve ne zaman yanıma geldiğini fark etmediğim çocuğun ıslak göğsüne başımı yasladım.
"B-bana eve gitmemi söy-söyledi. Ben de sevin.. sevinerek eve gittim.. Sonra sevg-sevgilimle buluştum. Onunlayken haber gel-geldi.. Arabamız.. Ara-araba şarampole yu-"
Henüz çok taze olan anılar zihnimi ele geçirince kollarımı aniden çocuğun boynuna doladım ve kucağına oturdum. Birbirimize tek beden olmak istercesine sarılırken kafalarımızı birbirimizin boynuna gömdük. Gözyaşlarım boynunu ıslatırken çocuğun da sıcak nefesini ve tenimi yakan gözyaşlarını boynumda hissediyordum.
