BELKİ BİR GÜN

Dost Kazığı

Poyraz mesajı gördüğün de şaşkına dönmüştü.''Acaba dün akşam olanları öğrendi mi?''diye kendi kendine sormaya başlamıştı.Çok telaşlı bir şekilde aracına bindi ve Ceren'e mesaj attı.Her zaman gittikleri kafeye gelmesini söyledi ama içi içini yediği için mesajın sonuna,kötü bir şey yok değil mi Ceren? ama bir cevap alamadı.

Ceren neden hesap sorma gereğinde olduğunu bilmiyordu ama en yakın arkadaşının,kendisinden bir şey saklaması çok zoruna gitmişti.

Ceren her zaman ki kafelerine gelmişti.Masada oturuyor sinirden bacağını sallıyordu.Poyraz arabasından inip kafeye girmişti.Ceren,Poyraz'ı görünce hiç bir şey söylemeden Damla'dan gelen mesajı gösterdi.''Damla ile barışmışsın ve benim bundan haberim yok öyle mi?'' Poyraz çok sinirlenmişti mesaja.Damlayı o an boğazlamak istiyordu.Sinirden elini sıktığının farkında değildi.Ceren açıklama bekliyordu ama Poyraz, hala Damla'ya olan sinirini yatıştıramıyordu.Çok da kötü olmuştu.Ceren'e karşı çok mahçuptu.Ceren onu öyle dalgın görünce''Sen herşeyi benden saklamaya devam et,Poyraz.Ben gidiyorum.Sana o kaşardan kurtulman gerektiğini söylemekten bıktım artık.Çocuk değilsin!'' diye çıkıştı ve oradan ayrıldı.

Eve giderken arka komşularının çocuğu olan Emre'yi gördü.Emre çok yakışıklı,bir o kadar da tatlıydı.Karşı karşıya geldiklerinde Ceren'e gülümsemeyi ihmal etmedi.''Nereye böyle canım''dedi.Cereni zaten çok beğeniyordu.

(canım mı dedi bu çocuk banaaa..Bana dedi değil mi.CANIM dedi.Yok artıkkkkk :O)

''Arkadaş kazığı yedim şimdi eve gidiyorum'' dedi zorla gülmek zorunda kalarak.''Anlatmak istermisin?''Cereni tek bırakamazdı sonuçta.Ceren de ''Akşam 7'de arka bahçede ol,şimdi gitmem gerek''diyerek oradan uzaklaştı.

Emre buluşacakları için çok heyecanlanmıştı.Havanın kararmasını çok istiyordu.Çünkü Cerenden çok hoşlanıyordu.Emre bunları düşünürken saat daha 12.00 dı.Yatağına uzandı,hayal etmeye başladı.Cereni düşünmeden edemiyordu ve bu akşam buluştukların da ondan hoşlandığını söyleyecekti.