BELKİ BİR GÜN

Sınav Stresi

Ceren'in sınavından başka düşündüğü birşey yoktu.Sınava 1 haftası kalmıştı.Bunun için her gün ders çalışıp,test çözüyordu.Hiç bir yere de gitmiyordu.Kimseyle de konuşmuyordu.Emreyle bile bazen arka bahçede 5-10 dakika görüşüyorlardı.Zaten Poyrazdan da haber yoktu.

Sınav günü gelmişti.Emre erkenden kalkıp,Cereni almaya evlerine gitti.Babasının arabasını almıştı.İkisi de çok heyecanlıydı.Emre sınavı geçip,geçmeyeceğini düşünürken Ceren evden çıktı.Annesi arkasından başarılar diyordu.

''Günaydın prensesim.''

Soğuk bir sesle ''Günaydın'' cevabını alan Emre ''Noldu benim aşkıma niye heyecan yapmış bakim''diyerek heyacanını almaya çalışıyordu.

''Bu sınav çok önemli Emre.Hayatımız bu sınava bağlı''

Emre ilk önce Cereni sınava gireceği okula bırakıp,sonra kendi okuluna gidecekti.Bu nedenle Cerenin okuluna erken gelmişlerdi.Ceren heyecanlandan tırnaklarını yiyordu.

''Birileri sabah kahvaltısını yapmamış anlaşılan''

''Şeyy..heyecandan''sınav saati yaklaşınca Emre;

''Artık ben gideyim meleğim''

''Peki.Teşekkür ederim canım''

''Önemli değil prensesim.Çıkınca alırım seni.Şans öpücüğüm nerde benim''eliyle yanağını göstererek Cerenin öpmesini sağladı.Emre okuluna giderken Ceren sınav olacağı sınıfa gitti.Camdan dışarıya bakarken,Poyrazı gördüğünü fark etti hemen yanına gitmek için ayağa kalktığın da geç kalmıştı.Gözetmenler sınıfa giriyorlardı.

Sınavı güzel geçmişti Ceren'in.Poyraz da aynı okulda sınava girmişti.Onun da gayet güzel geçmişti.Ceren,Poyrazı görme umuduyla dışarıya koştu ama hç kimse yoktu.Yanlış gördüm herhalde diye kendini avuturken aklına,bugün Poyrazlara gitme fikri gelmişti.Emre'ye oraya götürmesini ve sonra da gitmesini söyledi.

Poyrazların evi bize biraz uzaktı.Annesi Pelin çok tatlı,çok anlayışlı bir kadındı.Kapıyı açanda o oldu zaten.

''Pelin teyze,Poyraz nerede?''

''Gelsene Ceren.Konuşalım biraz seninle''

Ne konuşacaktı ki benimle???

''Ceren kızım aslında Poyraz...