Saat 5:00'ı gösteriyordu. Uyumamıştı...
Gözlerinin altı mosmordu.
Bütün gece sandalyede oturarak laptobundan şarkı dinlemişti*
Başının ağrıdığını hissetti. Her yeri tutulmuştu.
Yavaşça ayağa kalkıp tişörtünü çıkardı. Banyoya gitti.
Orada da sırayla gözlüğünü, eşofmanını ve boxerını
çıkardı. Duşakabine adım attı.
Üstünde bir şey olmadığı için titriyordu. Sıcak suyu açtı. Suyun altına girince bir an rahatladığını hissetti. Ama sadece bir an...
Sonra dün olanları hatırladı. Her şeyi kestirip atmıştı, Eddie kaçıp gitmişti...
Elinde olmadan yere çömeldi.
Başını bacaklarının arasına aldı. Ağlıyordu, sanki her şeyini kaybetmiş gibi...
Su aktıkça saçları gözünün önüne iniyordu. Parmaklarıyla geriye itti. Zor nefes alıyordu, birkaç kere öksürdü. Gözleri kıpkırmızı olmuştu.
Yerden destek alarak ayağa kalktı. Zor duruyordu.
Duşakabinden çıkıp, bir havlu aldı. Beline sarıp odasına doğru yürüdü.
Yatağında duran telefonunun çaldığını duydu.
Arayan Bill'di.
Kuşkuyla "kabul et"e bastı.
-
Richie: "Alo-"
Sesi içine kaçmıştı sanki.
Bill: "D-Dostum iyi misin?"
Richie: "İyiyim."
Bill: "Kaç gündür y-y-yoksun sıkılmadın mı?"
Richie: "Şey... aslında, biraz yorgunum."
Bill: "Ah..."
Nasıl yorgun olmasın.(!) Bütün bunlar...
Eli telefonda, dalmıştı.
Bill: "Tozier! O-Orada mısın?"
İrkilmişti.
Richie: "Ha, evet!"
Bill: "S-saat on gibi B-Ben'de olur musun?
Richie: "Sanırım..."
Bill: "Tamamdır! Ş-Şey... yatıya da kalırsın değil mi?"
Richie: "Yani... evet..."
Bill: "G-G-Görüşürüz o zaman..."
Telefonu yatağa fırlattı.
Gitmek istemiyordu. Şu anlık yalnız kalması onun için daha iyi olurdu. Ama ezikler onu böyle görme-
meliydi. Oraya her zamanki neşesiyle gidecekti.
*
Morlukları nasıl kapatabilirdi ki? Hiç uyumamıştı...
"umrumda değil!" diye düşündü.
Giyinip, yola koyuldu.
Hem bedenen hem ruhen yorgundu. Bisikleti zar zor sürüyordu.
Kalın giyinmeye özen göstermişti. Bide hasta olmayı kaldıramazdı.
***
Saat 9:45'i gösteriyordu.
Ben'in evine Bill, Beverly, Stan ve Mike gelmişti.
Beverly mutfakta uğraşıyordu.
