İyi okumalar ❤️
Bugün canımdan bir parçayı abimi kaybetmiştim ,çiftlikte kalmıştım gidemiyordum .Arsal denen bela mıknatısının beni çekmesi beni mahvetmişti ,ama artık korkum yoktu ,sayesinde korkmamı sağlayacak ,canımdan canlarımı almıştı benden annemi babamı şimdi de abimi ...
Geriye ne kalmıştı ki ...
Artık eski Melinay yoktu. Asla yoktu ...
Şimdi hasteneye gidiyordum ,ailemin bana emanet ettiği güzel yürekli abim ,aşka kendimi affetmeyecektim .Emanetlerini koruyamamıştım...
🎈
2 SAAT SONRA
: Hastane koridorunda gidiyordum elimde kar küremle ;
Adımımı attım bütün cesaretim ile ve odanın kapısını açtım . Polisler ;
"Melinay Aksel "
"Buyrun benim "
"Abiniz Lalezar Aksel için sizi çağırdık doğrulamak için sonra defin işlemlerini başlatmanız için sizi çağırdık ."
"Abim ile beni yanlız bırakır mısınız ?"
"Tabi "
:Melinay'ın iç sesinden :
Abimmm Lalezar'ım çok üzgünüm çok özür dilerim . Hayatını aldım senden ...
Ama merak etme kar küremiz yanımda ,asla yanımdan ayrılmıyorum bak ellerimin arasında -elinin arasından Lalezar'ın avucuna bırakır - her zaman yanımda olacak her zaman yanımda olacaksın ,seni sakın unutmayacağım beni unutma ..."
Hastane koridorunda elimde kar kürem ile bir ileri bir geri yürüyordum . Arsal nerdeydi onu öldürmeliydim.Artık korkmuyordum ...
Bir hışımla polis merkezine gittim ...
Gerekli bütün ifademi verdim .
Ve polis merkezinden çıktım .Defin işlemleri yarın olacaktı ve bunu aklımdan çıkarmalıydım başka şeyler getirmeliydim ve o yüzden ani bi karar ile emlakçılara doğru yürüdüm bir ev almalıydım ,bir yerim olmalıydı ...
İlk bulduğum emlakçıdan küçük bir ev kiraladım.Çok tatlıydı ve tam benlik küçük bir evdi .-Küçük evlere bayılırım -
Eşyaları almak için çarşıya gitmem gerekti ve dolmuş durağında otobüs bekliyordum belki sonra abimi ziyarete giderdim - ölmemişti ,ölemezdi beni hastanede bekliyordu .
Tam otobüse binecektim ki sağ kolumda bir baskı hissettim irkilerek geri çekilirken bir inilti döküldü dudaklarımdan .Fakat kolumu tutan tahmin ettiğim kişi değil di ...
Dolunay 'dı evet Dolunay ...
Ne diyecektim ben ona şimdi ne söylemeliydim doğruları anlatmalımıydım ...
Fakat dudaklarımdan bir kelime dökülmeliydi yoksa bu fırsat elimden gidecekti .
"Selam Dolunay,nasılsın ?"
"Nasıl mıyım? Bunu bana sen mi soruyorsun ?"
"Hadi ama özür dilerim iyi günlerim de değilim ."
"Kızım deseydin ona göre davranırdık "
-Ayağına bir tekme atmadım değil tabi ki oda asla inlemedi -
"Saçmalama her neyse ben otobüse binecektim ."
"Asıl sen saçmalama gel ben seni bırakayım .Asıl seni görmüşken vereyim sana bunu verecektim -ve ellerime YARIM AYLI BİR KÜRE verdi .
Buğğ ne ?
"Sen dedin ya bana yaralarımın aynısı olamaz ,kırıklıklarım olamaz diye ben de sana belki tamamen geçirmese de yeni bir sayfa açması yaralarını iyileştirebilesin diye böyle bir küre aldım .Umarım kabul ederdin ?"
-O an kesinlikle tahmin etmeyeceğim bir şey yaptım ve Dolunay 'a sıkıca sarıldım - "Teşekkür ederim "
Önce karşılık vermedi ama sonra kolları ile oda bedenimi sardı ve önemli değil dedi ."
Bir anda mutlu olmuştum sanki onca şey yaşamamış gibi sonra arabaya bindik ve yola koyulduk .
Radyoyu açtı ve şarkıya eşlik etmeye başladı "gözlerim boş bakıyor ufukta bir şeye,
mutluluk veda ediyor ılık nefesiyle...
bu sabah sanki bütün cevaplar kanat açmış göğe...
bir bulut saklıyor sanki akacak yaşları uykusuz gözlerimden..."
Gözlerine bakarak devam ettim ; bir vapur kalkışı, bir başka zoraki firar verdiğim sözlerimden...
martılar çığlık çığlığa diyor ki, dön sarıl ona
çok geç olmadan dön bu yollardan
kır artık zincirini, bu kalp aşksız kir pas tutar
çok geç olmadan dön bu yollardan
bir yanım..."
"Martılarrrr...."
"Teoman ..."
"Çok severim ..."
"Ben de .."
"Tamam şurda durabiliriz teşekkür ederim ..."
"Beni de kabul edersen ben de geleyim açılırım ."
"Gel tabi "
"Eee ne alacaksın ?"
"Ya yeni bir eve taşındım eşyalar alacağım ."
"Aaa hayırlı olsun hangi sokak ?"
"Karanfil soka-"
"Şaka yapıyorsun -kahkahalar arasından - hangi daire sakın bana GALATA apartmanı deme bir şok daha kaldıramam ?"
"Dedim bile ..."
"Şakasın O zaman benim karşı komşum sen olmalısın tek boş yer benim karşımda"
"İnanamıyorum biz şimdi komşu olduk ."
"Evet komşu kızı hadi gel güzel bir alışveriş yapalım ."
🧸
Ellerimiz dolu bir şekilde evin anahtarını açıyordum yeni evimdi daha doğrusu annemgilsiz ilk evimdi ...
Sadece aksesuar ve mutfak eşyalarından bir kaç şey almıştık ,diğerleri yarın gelecekti .Bugünlük bir şekilde idare edecektim .
Aldığımız eşyaları güzel bir şekilde yerleştirdik .
Bi kahve içtikten sonra gecenin biri olmuştu .
"Hadi iyi geceler her şey için de çok teşekkür ederim ."
"Bende sana onu diyecektim yanlış anlamazsan eşyaların gelene kadar yanımda kal hem ev arkadaşım da var tanışmış olursunuz ?"
"Yok teşekkür ederim ben bir şekilde ida-"
"Saçmalama Melinay hadi ya kırma beni ?"
"Tamam geliyorum ."
🗝
Karşı apartmanın zilini çalmıştık ki açılması bir oldu Dolunay 'a kıyasla daha uzun ,mavi gözleri olan bir oğlan açtı tabi beni görmesi ile elindeki Mısır kutusuda yere düşmüş oldu .
"Oha oğlum Dolo bu ne Evin'i aldattın mı?"
"Dolo- "
"Bir dakka sus bacım ya biz neyin derdindeyiz sen neyin derdindesin ?"
"Afedersiniz "
"Saçmalama Giray ya ne aldatması karşı komşumuz tatsız bir olay ile tanışmıştık karşı komşumuz olduğunu öğrendim ve şu an evinde hiç bir eşya yok hepsi yarın gelecek ne yapsaydım öyle bıraksamıydım?"
"Afedersin abi benim odunluğum (!)
Tanışamadık ben Giray "
"Ben de Melinay "
"Bu ne abi Dolunay Melinay çok uyumlusunuz abi Evin olmasa valla siz birbiriniz için yaratıldınız derim ."
Dolunay anında sert çıkıştı .
"Saçmalama Giray ya ne diyorsun sakın bunları bir de Evin 'in yanında söyleme bak bir daha uya-"
Lafını ben değil narin güzel bir kız sesi kesmişti
"Neyi benim yanımda söylemeyeceksiniz Bakalım ,aşkım?"
Dolunay tam ağzını açmıştı ki tanıdık bir sesle irkildim ,ama gerçekten irkildim bu onun sesiydi Arsal 'ın sesiydi ...
"Melinaaayyy nerdesin "
-ve beni bulması bir oldu "Sonuç olarak yeni tanıştığım Giray ,Dolunay sevgilisi Evin ben ve Arsal öylece koridorda kalmıştık
Peki şimdi napacaktım...
Tahminleri alalım ❤️
Devam edecek 🔪
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS - CAM KIRIKLIĞI ( DEVAM EDECEK )
Fiction généraleKar kürem paramparçaydı ben ise darmaduman tek farkımız beni toplayacak iyileştirecek kimsem yoktu ...