Anemon #FloraHelia

Bölüm 5 - Bak Bana

'Bak bana bak bana
Ne zerre kaldı benden
Sev beni sev beni
İstemem başka senden'

Flora şarkıyı söylemeye başladığında herkes susmuş ve sessizce dinlemeye başlamıştı. Bu şarkı Flora için önemliydi. Flora sebebini bilmiyordu ama önemliydi. Florayı üzüyordu. Kanatıyordu. Ama bu şarkıdan kopamıyordu yinede. Ne vardı bu şarkıda? Neydi bu şarkıyı ondan koparamayan? Sanki bu şarkı da çok şey gizliydi ve Flora bir türlü çözemiyordu. Bu şarkıyı dinlemek, söylemek ona acı veriyordu ama yine de Flora bu acıyı seviyordu. Nasıl acıyı sevebilirdi ki biri? Nasıl bir acı bu kadar değerli olabilirdi? Eğer o şeyden geriye kalan tek şey acı olunca... Değerli olabiliyormuş.

Helia sessizce Floranın söylediği şarkıyı dinliyordu ama Floranın yüzüne bakamıyordu. Oysa geldiği andan beri her saniye ona bakmak yüzünü ezberlemek ve bir daha asla unutmamak istiyordu. Floranın yüzünün tek bir santimini bile unutmak Heliaya yeteri kadar acı vermişti zaten. Ama şimdi onun yüzüne bakamıyordu işte... Ağır geliyordu, hakkı yoktu biliyordu. Bu bir yılda olanlar... Heliayı Floradan koparmıştı ve Helia ne kadar isterse istesin Flora ile tam olamıyordu. Helia boşa çabaladığının farkındaydı. Asla Flora ile birlikte olamayacaktı. Ve bunun sebebi Floranın onu unutması değildi. 

'Kim bilir nerdesin
Bilinmez bir yerdesin
Sev beni tek beni
Öyle sev ki'

Flora gözlerinden akan yaşları fark etmeden şarkıyı söylemeye devam ederken kızların yüzleri asılmıştı bile çoktan. "Keyfi yerine gelsin diye şarkı söylemesini teklif etmiştim ama bu şarkıyı söyleyeceğini tahmin etmeliydim." Dedi Miusa mahçupca. Bloom ise Miusaya dönüp gülümsedi. "Senin suçun değil Miusa. Bu şarkı, Flora için önemli ve farklı. Biliyorsun... Anılar unutulsa bile bazı şeyler unutulmuyor." Dedi Bloom iç çekerek.

5 AY ÖNCE

'Bak bana bak bana
Ne zerre kaldı benden
Sev beni sev beni
İstemem başka senden'

Flora şarkıyı dinlerken Stella ve Bloom içeri girdi. "Ah! Flora şu şarkıyı dinlemeyi keser misin artık?! 2 aydır her gün bu şarkıyı dinliyorsun ve ben bıktım!" Dedi Stella sinirle. Flora ise yorgun bir tavırla Stellaya döndü. "Baksana ama Stella bu şarkı aynı ben ve Heliayı anlatıyor." Dedi Flora. "Neyden bahsediyorsun sen?! Haydi ama tatlım sadece saçma bir şarkı. Artık kendine gel!" Dedi Stella. Bloom ise Stellayı kolundan tutup çekti. "Stella bu kadar üstüne gitme." Dedi Bloom. Stella ise Blooma döndü. "Giderim Bloom. 7 ay geçti ama Flora bir adım bile düzelmedi aksine daha kötü oldu. Şimdide bu abuk subuk şarkıya sardı! Ben eski arkadaşımı geri istiyorum tamam mı?!" Dedi Stella üzüntüyle. Bloom ise Stellaya sarılıp geri çekildi ve Floraya baktılar. Flora ise her zaman yaptığı gibi şarkıyı dinleyerek camdan dışarı bakıyordu. "Geleceksin biliyorum. Bak seni bekliyorum Helia. Dön artık." Diye fısıldadı Flora.

GÜNÜMÜZ

'Ama zamanı değil
Zamanı değil
Gitmenin kendimden
Sana sana sana sana sana'

Florayı dinlerken Sky Bloom'a döndü. "Bloom sana bir şey söylemek istiyorum." Dedi Sky sıkkınlıkla. Bloom Sky'a dönüp gülümsedi ve elini tuttu. "Söyle canım." Dedi Bloom. Sky ise derin nefes alıp verdi ve Blooma baktı. Bunu nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Hatta söylemek dahi istemiyordu ya. Bloomun yanağını okşayıp dudaklarını öptü Sky ve geri çekilip gözlerini açmadı. "Benim Eraklyona gitmem lazım Bloom." Dedi Sky ve yavaşca gözlerini açtı. Bloom ise tepkisiz bir şekilde Sky'a bakıyordu. Sky'ın öpücüğü ile kanatlanıp bulutlara çıkmıştı, Sky'ın sözleri ile de yere çakılmıştı. Bunların hepsi sadece on saniyede olmuştu. Bloom bir an Sky'ın dediklerine inanamadı. "Neden?" Diyebildi sadece Bloom. "Biliyorsun ki Eraklyon kralı benim artık ve orada işlerim var ama sana söz veriyorum en kısa zamanda döneceğim Bloom." Dedi Sky. Bloom ise gözlerinden akan yaşa engel olamıyordu. Sky gidiyor muydu? Temelli gitmiyordu ama gidiyordu işte... Hani sonsuza kadar hep birlikte olacaklardı? Neden gidiyordu? Neden kendini de yanında götürmüyordu? Olmazdı. Bloom gidemezdi, burada görevi vardı. Sky kalamazdı, Eraklyonun kralıydı. Ayrılık bu kadar kolayken beraber olabilmek neden bu kadar zordu? Sky Bloomun gözyaşlarını silip ona sıkıca sarıldı. "En kısa zamanda döneceğim güven bana. Biliyorsun, sensiz yapamam. Ve sana döneceğim günü iple çekeceğim." Dedi Sky gözleri dolarken. Bloom Skydan ayrılıp ona baktı. "Beni uzun süre sensiz bırakma. Çabuk dön. Biliyorsun, ben sensiz yapamam. Çuvallarım, saçmalarım. " dedi Bloom tekrar ağlamamak için kendini sıkarken. Sky ise onun yanaklarını okşayıp gülümsemeye çalıştı. "İnan bana uzun sürmeyecek." Dedi Sky. Yine de Bloom rahatlayamıyordu.

'O bir tepe ben bir ova
Koyulmuşuz aynı yola
O gök mavi bense kara
Koyulmuşuz aynı dünyaya'

Flora derin bir nefes alıp verdi ve şarkıyı söylemeye devam etti. Bu şarkı pek çok şeyi barındırıyordu, kocaman bir acıyı sığdırıyordu içinde. Flora biliyordu, hissediyordu. Bu şarkı... Bu şarkı Floraya... Bir çift mavi gözü hatırlatıyordu. Bir çift mavi göz. Mavi gözler. Tyler değildi. Kimdi peki bu mavi gözlerin sahibi?

'Zaman zaman sorarım neden?
Zaman nedir sabah nedir?
Şimdi gitsem buralardan
Bunu kim bilir? Kim bilir?'

Flora şarkı söylerken gözlerinin kararmasıyla yere yığıldı. Helia ise Floranın bedeninin yere yıkılması ile hızla o tarafa doğru koşmaya başladı ve bağırdı:

"FLORA!!!"