LİTTLE BOY

🗝8

Evet bay ego kim sizce bu bölümde göreceksiniz
Beğenmeyi unutmayın!

Gerçekler belli olmaya başladı herhalde ...

Son üç beğeni hadii

Jungkook benim bu saçma davranışlarıma saygıyla yaklaşmış ve sadece ders yapmamıza izin vermişti
Ona teşekkür etmeliydim ama bunu yapamazdım
Yaptığım saçma davranışlar sonucu bana saygıyla yaklaştığı için teşekkür edemezdim
Bu daha da saçma olurdu

Eşyalarını toplayıp evden ayrılacakken diğer ders saatini sonra karar verebileceğimizi söylemişti
Bundan sonra nasıl ders anlattım bilmiyorum ama zor olmuştu

Onu tam şimdi yakasından tutup eve sokmak vardı belki de onu ben becerirdim

Bunu saçma bir fikir olduğuna karar verip başımı iki yana salladım

"Görüşürüz"dedim çatallı ve kısık çıkan sesim ile bana başını sallamış ve görüşürüz demişti kapıyı kapayıp kendimi koltuğa attığımda derin bir nefes aldım

Yaklaşık yarım saat sonra zil çalmıştı koştum ve kapıyı açtım gelen kişi kapıya daha da yaslanmamı sağlamıştı ve belki de o kapı olmasa yere düşüp bayılacaktım

Gözlerim gözlerinde asılı kalırken onu tekrar gördüğüme lanetler savurdum ve başka şeye de küfür ettim içimdeki onu hala yakışlı bulan duyguya lanet olsun hala çok yakışıklıydı ve koyu kahveleri ile bana bakmaya devam ediyordu

"Lisa"
Dedi sesi her zaman olduğu gibi kalın ve huzurlu çıkmıştı
Ona karşı bir şey hissetmiyor olabilirdim
Ama yalan yoktu hala yakışlıydı ve içimde nefretle söndürdüğüm ona olan aşkımı daha da alevlendiriyordu sanki
Buna izin veremezdim
Ben Jungkook'a aşığım ve ona olan aşkım sadece hayranlıktı kim ona iyi davranan insandan etkilenmez ki? İşte ben de bunu aşk sanıp her şeyi itiraf etmiştim

Ama ona aşık değildim olamazdım da, olmazdı

"Neden geldin?
Dedim
Sesim soğuk ve keskin çıkmıştı
Onun ihanetinden sonra bir kez konuşmuştuk sadece o da ona olan öfkemin çıkışıydı

"Ben geri döndüm"
Dedi sesi sert olabilirdi ama aynı zamanda bir o kadar da yumuşaktı

"Beni ilgilendirmiyor"
Dedim soğuk olmam gerekiyordu
Lise yıllarında çok eziyet çekmiştim
Üç yıl kabuksuz yaşamış , herkese nasıl eridiğimi göstermiştim

Ama Üniversite yıllarımda yani şu son ikinci yıllarımda kendime bir kabuk örmüş benliğimi içime saklamıştım
Doğru düzgün ağlamazdım bile
Evde tek başıma kaldığımda odama çekilir sessizce göz yaşlarımı akıtırdım yumuşak yastığıma

Babam da gittiğinden beri gözüm aşık olduğum Jungkook' u görmüştü zaten başka bir şeyler ile de ilgilenmemiştim

"Biliyorum ama ben sana bir şey söylemek için geldim"

Kaşlarım çatılırken şaşırdığımı belli ettiğime lanet etmiştim
Onunla ilgilenmiyor gibi davranmalıydım
Davranmayı bırak öyle olmalıydı