LİTTLE BOY

🗝17

Lütfeeenn beğenin yazma isteğim kaçıyorr

Erasmus haberinin ardından tam bir hafta geçmişti ve şimdi de gitmem gerekiyordu iptal etmeyi düşünmüştüm ama gitme fikri daha cazip gelmişti onunla yüzleşmek istiyordum belki de sadece

Rose Jimin'le beraber New York'a gidecekti onlar gerçekten şanslıydı ya da belki de araya ailelerini sokmuşlardı belki de bir ayrımcılık olmuştu ama yine de onlar için mutluydum

Jisoo ise ayrı kaldığımız tüm günlerin hatrına dün gece bende kalmıştı çektiği acı büyüktü bebeğini zorla almışlardı ondan
Ama bu acıyı bana da yaşatmasına gerek yoktu

Bavulum hazırdı ilk uçakta gidecektim sabah sekiz uçağında beni kimse bırakmayacaktı tek başıma gidecektim tek başıma yaşadığım gibi babama haber vermedim ki gerek olacağını da zannetmiyorum "üvey annem" ona yeterince imkan vermiş sahip olduğu şirketin başına geçirmeyi başarmıştı beni de gerisinde bırakarak

Rose ile vedalaşmıştım Jiminden ise sadece kendine iyi bak sözlerini işitmiştim havaalanında biraz bekledikten sonra uçağımın kalkma vakti gelmişti koltuğuma yerleşip kitabımı çıkardım sürükleyici Sherlock kitabım beni başka dünyaları da onun gözünden bakmama yardımcı oluyordu

Yanımda genç bir erkek oturuyordu çok da dikkat etmemiş sadece kendimle ilgilenmiştim telefonumu kullanmıyor sadece dışarıya bakıyordum küçük penceremden, o erkek ise kulağındaki kulaklıktan müzik dinleyip duruyordu

Yaklaşık 12 saat sürecek olan uçuşumda ya uyumuş ya da kitap okumuştum belki de bu on iki saat bana biraz da düşünme zamanı vermişti cam kenarında oturmak ayrı bir güzeldi

Koltuk aralarında dolaşan ikram ve yemek veren hostesler sürekli geliyor gidiyordu iki kere yemek yemiştim ve bu yetmişti

Oturmaktan ayaklarım ve biraz da kalçam ağrıdığı için lavaboya gitmeye karar verdim ayağa kalkıp geçmek için izin istedim yanımdaki gençten ama uyumuştu ve geçemiyordum onu dürterken ani bir hareket yapmıştı bir anda kolumdan tutup beni kendine doğru çekmişti ne yaptığını anlamamıştım bile onun kucağında kendimi bulduğumda onun üzerinden zorla kalkabilmiştim

"Özür dilerim ben refleks olarak yaptım sizi fark edemedim"

"Refleks olarak kim kimi kucağına alır beyfendi?"

"Gerçekten yanlışlıkla oldu hanımefendi"

"Bir sorun mu var bayan?"
Diyen host'un sorusuna başımı olumsuz anlamda salladım

"Tamam sorun yok"
Dedim ve hızlıca lavaboya doğru ilerlemeye başladım elimi yüzümü yıkayıp işimi hallettikten sonra tekrar yerime oturmuştum ve adama sinir olduğum için dik bakışlarımı ondan esirgemiyordum
Cidden ne yaşamıştım şimdi ben?

Gelen anons sesi ile uçağın iniş yapacağını anladım kemerimi takıp sakin kalmaya çalıştım
Bir anda sallanmaya başlayan uçakla koltuğun kenarlarına tutundum
Bu gerçek miydi?
Evet uçağa binmiştim ama en korktuğum şey de buydu
Koltuk kenarlarını nasıl sıktığımı bilmiyordum gözlerimi kapatmış derin nefesler almaya çalışıyordum

Bu zordu gerçekten zordu korkumu yenemiyordum tabiki her gün uçağa binmediğimden dolayı olsa gerek

"Pardon hanımefendi!"
Duyduğum tanıdık sesle yanımdaki genç adama döndüm
Aman tanrım ne yaptım ben
Onun eline ne yapmıştım
Geçirdiğim tırnaklar aslında koltuğa değil de adamın elineymiş
Aman tanrım