Liskook
Sıradan bir hayata nasıl mı heyecan katılır?
Evet tam da benim yaptığım gibi yapmayarak
Küçük oğlan hayatıma heyecandan başka şeyler de katıyorsun
Seni ne kadar küçük görürsem
Sen de bana o kadar büyüdüğünü gösteriyorsun, yakışıklı?
Çok geçmemişti ya ama ben o zaman içinde bitmiştim sadece ağlamış ve çekildiğimiz saçma fotoğraflara bakıyordum Olayın üzerinden iki yıl geçmişti bu zamana kadar bana attığı son mesaj ayrıldığımız günkü mesajdı Aramamıştı ben de aramamıştım Unutmuştu belki de beni Ya da sadece unutmaya çalışıyordu
Jisoo o ise farklı bir durumdaydı Taehyung'un babasının tehditlerinden dolayı bebeğini aldırmıştı Taehyung'un daha çok canının yanmasını istemediği için bebeği öldürmeye karar vermişti
Babası öğrendiğinde çok sinirlenmiş ve evimi silahlanmıştı Onun ardından Taehyung'u dövmüştü tekrar bunu öğrenen Jisoo da bebeği aldırmıştı aldırması bir ayı bulmamıştı
Onlar da şu an seven ama ayrı çiftlerdendi Bu hikaye bana tanıdık geldi
Jisoo'nun ailesi durumu öğrenmemişti ki öğrenseydi Taehyung'un başına ne gelirdi bilmiyorum Onlar zengin varlıklı bir aileydi
Jungkook'un ailesi ise onunla beraber Amerika'ya taşınmıştı onlarla da vedalaşmıştım tabiki onlar Jungkook'tan sonra yola çıkmıştı Hayatımda tek başıma kalmıştım kısacası Sehun ise okuluna geri dönmüştü Taeyong bir kız bulmuştu ve sürekli onunla ilgileniyordu Babam Babam beni aramıştı hatta evlendiği kadınla yaşadığı eve çağırmıştı Amerikaya Bir üvey kardeşim varmış Erkek aynı yaştaymışız Ama ben kabul etmemiştim Burda üniversitem vardı Ve şimdi dördüncü sınıftım Seneye bitecekti okulum
Jisoo ile eskisi kadar yakın değildik arada yaptığı kaçamaklar ise Taehyung ile oluyordu Yalnızdım kısacası Sadece Rose vardı onunla daha yakın olmuştuk Bana Jimin'i anlatıyordu Onlar bizim aksimize hiç ayrılmadılar Gerçekten güzel bir ilişkileri vardı
Her zamanki gibi kütüphanemde oturmuş kitap okuyordum Sınavlarım genellikle yazın olduğu için şimdiden bir şey yapmama gerek olmuyordu Ve bir de bu yıl çok farklı bir şey yapmıştım Hayatımda kimsem kalmadığı için bunun işe yarayacağını düşündüm Belki de kendime gelirdim bu farklılık beni kendime getirirdi Erasmus başvurusuna katılmıştım Bizim okulumuz yapıyordu ve geçen sene yaptığım olmamıştı bana çıkmamıştı ama bu sene olsun istiyordum
Aniden kütüphanenin kapısının açılması ile bakışlarımı oraya çevirdim Rose?
"Lalisa çabuk gel!"
"Ne oldu?"
"Erasmus başvuru sonuçları açıklanmış panoda"
Kitabımın aralığını arasına sıkıştırıp kitabın kapağını kapattıktan sonra onun ardından ilerlemeye başladım
"Ben bakamadım tek başıma ama beraber bakarız diye düşündüm"
Panoya yaklaştığımda insanların bana baktığını gördüm Aralarında gördüğüm Jisoo yanıma gelmişti bana sarılmıştı
"Senin adına sevindim Lalisa başvurun kabul edilmiş" Dediğinde dona kalmıştım
Çok çalışmıştım Başımda o kadar dert varken ben yine ders çalışmıştım Ve sonunda iki kere derece yapmıştım ve bu yüzden olabileceğini zaten düşünüyordum
Ondan ayrılıp panoya baktım
'Lalisa Manoban - Los Angeles - Amerika'
Yazanları gördüğümde vücudumu çevreleyen soğuk ürperti eksik olmamıştı
Rose da yanımdaydı kolumdan desteklercesine beni tutuyordu
"Los Angeles güzelmiş" Dediğinde başımı salladım
"Aman tanrım Lalisa, ben de varım!!"
Bakışlarımı listenin aşağısına doğru indirdiğimde 'Park Rose - New york - Amerika'
Yazısını gördüm
"Olamaz bunu iptal etmeliyim bu çok uzak Jimin'den ayrılmak istemiyorum!"
"Aptallaşma buluruz çaresini önce Jimini ara ona ne çıkmış öğren" Dediğimde başını sallamış ve telefonuna sarılmıştı Ben hala şokumu atlatmaya çalışıyordum
Yine mi onu görecektim Aynı şehir Ve büyük ihtimalle okullarımız da aynı olacaktı Ve belki de bu yaptığım iş gerçekten çok saçmaydı Resmen onun ayağına gidecektim Ama bu benimle ilgili değildi Ben sadece denemek istemiştim Pişman değildim Amerika güzel bir ülkeydi Los Angeles da öyleydi Bundan bir zarar gelmezdi Ama kötü olan taraf ise babamın da evlendiğinden beri Amerika'da yaşamasıydı Hangi şehir olduğunu sormamıştım bile Sadece söylemişti gidiyorum diye attığı kart postaldan da gelen ülkeyi yazmıştı o mektupu atmıştım Belki de şehri de yazmıştı ama ben bakmamıştım bile
Peki ya şimdi Şimdi ne olacaktı? Ben ne yapacaktım da oraya gidecektim onunla yüzleşecektim?
Evet bu bir gerçekti onunla yüzleşecektim Ama bu zaten belliydi Ayrıldığımız günde bana verdiği sözdü hatta
Yüzleşmek kolay olmayacaktı Beni unutmuş olacaktı Ya da hala seviyor olacaktı Peki ben
Ben hazır mıydım?
Ben bununla yüzleşmeye hazır mıydım?
Dünden hazırdım Öncelikle beni bir burs için bırakıp gittiğinden dolayı onunla yüzleşmeliydim
Ona son söylediğim sözün "siktir git, piç" olması ise ayrı bir komikti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
