Hotbreakers'Series2 : Belinda Garyo

12

Belinda's

"Maayos na poang lahat, Miss Belinda." ani Jules na isa sa mga katiwala rito sa isla.

Ngumiti ako rito at tumango. "Thank you so much Jules. Mapapaaga ang uwi natin sa syudad dahil sa maagap ninyong pagtatrabaho. Sasabihin ko kau Chairman at Colei na bigyan kayo ng bonus." saad ko rito ns ikinatuwa niya.

"Maraming salamat po, Miss. Siguradong matutuwa ang mga kasama ko sa balitang ito. Ipapahanda ko na ho ba ang bangka na sasakyan nyo pabalik ng syudad?" tanong nito

Ngumiti ako at umiling. "Sasabay na lamang ako sa inyo bukas." sagot ko. Muki itong nagpasalamat at nagpaalam na pupuntahan ang team niya upang sabihin ang magandang balita.

Kasalukuyan kong sinusupervise ang isang proyekto rito sa isang isla kung saan napiling gawin ang isang resort. Tatlong araw na akong naririto at tatlong araw ko na ring hindi nakakasama ang kambal at si John. Simula rin ng huling tagpo namin kasama si Ivoh ay hindi ko na rin muling nakita si Ivoh noon. Nagmemessage ito upang mangumusta pero hindi na ito muling nagpakita pa. Alam kong nasaktan kto sa narinig mula sa mga kambal.

Si John naman ay naging tahimik at tila iniiwasan na magkausap kaming dalawa. Tila may kinakatakutan itong marinig mula sa akin... Habang ang kambal ay medyo naging mailap sa akin at laging nakadikit sa kanilang ama. Nasasaktan man ay nauunawaan ko sila. Nakikita ko rin ang effort ni John upang maayos kami ng mga bata. Naririnig ko na kinakausap nya ang mga ito at sinasabihan na hindi maganda ang nagiging pakikitungo ng mga ito sa akin. Na nasasaktan siya at ako.

Kahit papaano ay may improvement naman ngunit nasaktan ko talaga ang mga bata sa nangyaring iyon. Kung sana ganoon lamang kadali ang lahat... Kung sanag agad ay masasagot ko ang mga katanungan sa puso ko at mga agam agam nito.

Nagising ako sa malalim na pag-iisip ng maring ang phone ko na hudyat na may tumatawag...

"H-hello?" nanginginig ang mga kamay ko sa kaba..

Nang makita ko ang caller I.d ng tumatawag..

"Belinda.." mas lalo pa akong kinabahan ng marinig ko ang tono ng boses nya.

The same tone and emotion...when we had our major fight as a couple back then...

"Jonh.. tell me.. anong nangyayari?"tanong ko sa kanya

Alam kong may nangyari kaya ganito ang tono ng boses nya... Lord wag po sanang may nangyari sa mga bata. Hindi ko kakayanin...

"Do...do you..still love me?" natigilan ako sa tanong nya.

Mahal ko pa nga ba sya ?

Bakit nya biglang naitanong...

Why all of a sudden? May nangyari ba?

"John.. "tanging naisagot ko na lamang.

"No. Just answer me..me.. B-belinda.. please.. I-I want to know... Gusto kong malaman kung may pagasa pa ba talaga.. tayong mabuo.. damn tears..?" He asked with his broken voice.

I know he is crying again. Anong nangyayari?

"J-john.. It is not the proper way to discuss it! Pag uwi ko,..,Let's talk.. not now.. please." sabi ko na kinakabahan.

"No.That's not the answer Belinda.. "

"John... please.. This is not right.."

Natahimik sa kabilang linya.

Mayamaya pa ay may hikbi akong,naririnig.. mula kay John..

"Akala ko .. may pagasa pa.. Akala ko mabubuo pa tayo... akala ko.. akala ko pag naibalik ko na ang alaala ko.. mabubuo tayo.. na.. na pipiliin mo ako.. na..na.. ako lang.. puro...akala lang pala Belinda.. because you know what I have found now Belinda? " tumahimik muna saglit ang kabilang linya..

Tila kinakalma nya ang kalooban nya..

Na syang lalong nagpatindi ng kabang nararamdaman ko...

I have a hint ...

Alam kong doon patungo ang usapang ito..

Doon palang sa sinabi niyang nakakaalala na syang muli... ay kinabahan na ako..

Alam ko kung bakit nya ito sinasabi...

Alam kong sa pagbabalik ng mga ala ala niya ...

Maaalala nya rin ang dahilan kung bakit sya nalasing ng araw na iyon...

Na naging dahilan ng accident nya.

Napapikit na lang ako at hinayaang tumulo ang mga luha ng marinig ang sumunod niyang sinabi...

"You love Ivoh...and you fell out of love to me..and that's the hardest part of it Belinda.. "anya

Right there and then... Alam ko ang susunod na sasabihin niya.. Alam ko na yun yun.. kaya hindi ko mapapayagan iyon.. no!

Sa pinatutunguhan ng usapan naming ito.. Realization hits me..

"N-no John please.. stop.. Wait for me at our home.. please.. let's talk of this personally.. please John .. hintayin mo ako.. Hintayin nyo ako ng mga anak natin.. please.." sumamo ko

"No Belinda.. I am letting you go... I love you so much.. and I want you to be happy ...And if he can make you the happiest woman Bel... I will sacrifice my own happiness para lang maibigay yun... kaya please Bel..be happy.. give our twins a happy family... I know Ivoh...that man.. will give them that life.. Na hindi ko kayang ibigay... "

aniya na umiiyak.

"No...No John..please.. wait for me.. let's talk.. please... may sasabihin Ko sayo..please.. stay there. please..."sumamo ko habang humahanap ng masasakyang bangka pabalik sa city..

"Belinda... I love you so much...that's why I am letting you be happy.I am letting you go..I love you so much." Aniya

"NOW! JOHN! HELLO... JOHN... HELLO? " but the other line is dead.. "I LOVE YOU JOHN.. YOU ARE THE ONE I LOVE. IKAW LANG.."

Tear.

I am late.. too late.

John...

My love... just let me go...

and he is gone.