Hotbreakers'Series2 : Belinda Garyo

17

BELINDA'S POV

Hindi ko alam kung kaya ko pang ituloy ang pagkukwento sa kanya... hindi ko alam kung kaya ko pang ipagpatuloy na balikan ang mga alaala namin noon... sa sobrang sakit..hindi ko na alam kung kakayanin ko pang bumalik roon...

Pero alam kong kailangan.. dahil ito na ang huling barahan ko ... ito na ang huling pagkakataon ko para ayusin ang lahat...

Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko.

Pilit kobg inignora ang sakit na nararamdaman ko...

at inalala ang mga pangyayari noon...

flashback
"Bel...Dito ako maglulunch ...Para naman makabawi ako sa iyo at sa kambal." ani John na haplos-haplos ang sinapupunan ko.

Pilit kong pinigilan ang sarili kong iwasan siya... You choose to have him Bel...so Be it!

"O-ok.." I force to smile.

Tila awkward ang ambiancce sa kusina ng oras na iyon...

I clear my throat... at lumakad patungo sa sink.

"A-ahm.." like he is trying to say something..

"Save it John... I am gonna ask you one thing...Just be faithful. I trust you."  Sabi ko sa kanya at hinarap siya at nginitian.

"Pro-"

"Don't make a promise...just do it." sabad ko naman.

"I will..Mahal kita Bel...Sobra." Anya at niyakap ako ng mahigpit..

Gumanti ako sa yakap niya..I missed this feeling..

I feels safe and comfy.

"Pwede ka bang magtake ng vacation ? kahit sandali lang...?" paglalambing ko sa kanya.

I want him to tell the truth...

Colei told me about the vacation offered by Papa Charles ...

"A-ahm... I want to...pero I have to settle everything first in the office..Para bago ka manganak...ayos na lahat." sagot niya.

Gumuho ang kanina'y tinatatag kong tiwala sa kanya... nagdagsaan ang mga pagdududa sa isipan ko.. ayoko man pero hindi ko maiwasan... He did it once... he can do it again...

That's how our mind thinks...

You can't blame me..

Kumalas ako ng,dahan dahan sa yakap nya.. at tumalikod upan maitago ang mga luhang umagos sa aking mga mata..
Pasimple kong pinunasan ang mga iyon..

"Ah...s-sige...good luck then." pilit kong pinatatag ang tinig ko...then I excused myself... dumeretyo akong washroom at nilock iyon.

Tuluyan na akong umiyak ng tahimik..

Hinaplos ang aking sinapupunan...

"Twins...kayo na lang ..ang dahilan ko para magpatuloy kasama ng papa nyo...please ... magpakatatag kayo... please.." bulong ko sa hangin.

Ilang sandali pa ay naakarinig ako ng mga katok....

"Bel... anong nangyayari jan" nagaaalalang tinig ni John.

Hindi ko iyon pinansin...

Nagpatuloy lang akong umiyak ng tahimik...

"Bel... are you ok? Open the door...Belinda.." makakarinig ng urgency sa boses nya.