Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Güneşin giydikleri)
Hazırlanıp aşağıya indim. Emre ve batuda hazırdı. Ben biraz gergindim yani gergin olmamda normal değilmi çünkü yıllar sonra abileriniz olduğunu öğreniyorsunuz. Neyse ben böyle içimde savaş yaşarken batunun seslenmesi beni kendime getirdi.
B:güzelim iyisin değilmi sakin ol biz yanındayız onlarda senin abilerin korkma cenke de hak ver.
G:haklısın batu ama ben yine de kızmadan edemiyorum. Bana bunu nasıl yaparlar.
Gözlerim dolmuştu. Batu bunu fark edip hemen sarıldı bende ona sarıldım. Emrede beni kendine çekip sarıldı.
E:güzelim üzülme herseyi telafi ederiz sen üzülme hadi gidelim.
Tamam diyip araba ya bindim. Acaba Nasıl davransam diye düşünürken emre nin geldik demesiyle kendime geldim. Arabadan inip kafeye doğru ilerlemeye başladık. İçeri girdiğimizde bizi gören abimler ayaklandı cenk de. Cenk hemen beni kendine çekip sarıldı.
C:güzelim seni çok özledim lütfen beni affet ben senin için sustum sadece
G:tmm ben seni affettim zaten
Cenk beni bıraktı ve bende abilere döndüm. Bana öyle yoğun bakıyorlardı ki bir an korktum. Ben birseyler dicekken en büyük olanı beni kendine çekip sarıldı. Bende ona sarıldım ilk şaşırsada Beni daha çok sardı.
K:bu anı okadar çok bekledim ki
Biz böyle konuşurken abilerimin isminide öğrendim. Onlara abi demem konusunda beni uyardılar. Bende tamam dedim. Konuşmanın sonunda cenk onda kalmamı istedi. Bende tamam dedim ve herkezle vedalaşıp yola çıktık.
