The Heart Breaker's

Chapter 4:Bad mood

SANDY'S  POV

"That's it Sandy. The start of your own life. Aja!Fighting! "

*BEEP! BEEP! *

Napalundag ako ng may biglang bumusinang kotse dahilan para magkandahulog ang mga gamit ko.

"Ayy!! May balat na palaka!! "

"Sorry!!!HAHAHAHA.... " Sigaw ng nasa loob. Pero rinig ko ang tawanan nila. Mga walang modo!!

Pinulot ko nalang yung mga nahulog kong books.

"Kyaaaa!! Nandyan na ang Black companion!! Kyaaa!! Warren My love!!"

"Lucas!! My honey!! Please  marry me now!! "

"Kyaa!! Troy  I love you!! Anakan mo na ko!! "

May mga nagsisigaw sa may bandang gate pero hindi ko na pinansin lalo na at nakakalat pa ang mga papel ko....

At sa wakas isa nalang ang pupulutin ko pero bigla nalang itong tinapakan ng isang walang awang madumi ang paa.Huhuhuhu...

(T⌓T)

Tinignan ko sya pero hindi  nya man lang napansin ang inapakan nya.. At wala pa syang balak na magsorry.. Hindi naman sa nagiging OA ako pero bakit kasi yung papel na yun Pa ang tinapakan nya?!?!

"Hoy Mister"Pero hindi sya lumingon kaya...

*BOGS!*

"What the--?! Who threw that fuckin' tape?!?!"

"Hoy, Mister! Ikaw lang naman  umapak sa paper ko at hindi man lang nag abalang magsorry!"

Lumakad sya papalapit sakin at pinantay ang mukha nya sa mukha ko.

"At sino ka naman para magsorry ako sayo?" Inilapit ko sa kanya ang mukha ko bago magsalita. Ano sya maswerte akala nya ba magpapasindak ako sa kanya?No way!

"Ako lang naman si Sandy Del Rosario ang nagmamay ari ng papel na tinapakan mo kani-kanina lang."

Hindi ko mawari kung ano ang naging reaksyon nya dahil naka kunot ang noo nya at parang sasabog sa galit. Pero isang nakakalokong ngisi ang nakita ko sa kanya.

"Kahit pala ang tuta marunong ng tumahol.. Pero ingat ka sa tatahulan mo dahil baka lobo na ang makabangga mo. " Sabi nya bago tuluyang umalis habang ako nakatulala lang dito.

"Anong sabi nya?!?! Tuta?!? Ako?!?! Ang kapal naman ng pagmumukha nya! Hindi nya ba sya maalam sa mga bagay na magaganda?!? Huh!!"

***

Saan naba ang room na yun? Mahina pa naman ako pagdating sa direksyon. Kanina pa'ko paikot ikot pero hindi ko makkta ang classroom ko. Kung hindi ba kasi tinapakan ng lalaking yun ang map ko.

"Ahmm.. Excuse me?"Napalingon ako ng biglang mag kumalabit sakin. Isang babae. Kasalukuyan syang nakangiti sakin. Matangkad sya, singkit ang Mata, mahaba ang buhok na may pagkawavy sa dulo, pointed nose, pink lips. Grabe almost perfect na sya....

"I just wanna ask kung saan ang class B-1?"Nakangiting tanong nya.

"Class B-1?"Classroom ko rin yun! kaso naliligaw ako.

"Ah yeah... Naliligaw kasi ako at kanina pa'ko paikot ikot. But I can't find it. "

Lalo naman ako! Bakit kasi Hindi ako biniyayaan ng talento kahit pagdating lang sa direksyon.

"Naku.. Pasensya na mahina kasi ako sa direksyon kaya kanina parin ako paikot ikot. Class B-1 din ako. "

"Kung biniyayaan lang sana tayo ng talento kahit pagdating lang sa direksyon... HAHAHAHA.." Nabasa nya ba iniisip ko? Mind reader kaya sya?

"Wag ka magalala hindi ako Mind reader. Sadyang madali kalang mabasa. "Napatakip ako sa bibig ko.

"Hahahaha... Walang ganung bagay noh! "

"Hahahaha.. Tama ka!"

Nasa ganung sitwasyon kami ng biglang mag dumating na lecturer.

"Oh! Bakit hindi pa kayo pumasok? Lahat ng classes nagsimula na. "

Napatingin kaming dalawa sa may pintuan. Class B-1! All this time nandyan kalang pala sa tapat namin?!?

Pumasok na kami at may mga ilan na hindi manlang pinansin ang bagong pasok na guro.

"CLASS! Be sited and please quite!"

Umupo na'ko sa may unahan dahil ito lang ang magandang view para makinig at walang istorbo.

"Pwede ba kong umupo sa tabi mo?" Tumungo ako sa kanya bago sya umupo sa tabi ko.

"Kanina pa tayo naguusap pero hindi pa tayomagkakilala. Ako nga pala si Natasha Cortez. " Grabe naman peti pangalan nya maganda.

"Ah.. Sandy Del Rosario. Sandy ang tawag sakin."

"So.. Sandy. You look familiar... I think I met you before. "

"Ah.. Ha. Ha. Ha.. Siguro kamukha ko lang.. Marami kasi akong kamukha.. Minsan nga napagkakamalan akong artista... Ha. Ha. Ha. "Wag naman sana nya ko makilala.

"Sabagay no wonder you're so pretty naman e.... "

"Naku...Hindi naman masyado.. Masyado ka namang honest. "

"What the-- Pasalamat ka nga sinabi ka pa na maganda ka. Pahumble kapa." Napalingon ako sa walang modong nakikisali sa usapan ng may usapan.

"Sino kaba--?  Ikaw na naman?!?!"

"Ikaw?!?!?"

At ngayon pa talagang maganda na ang mood ko mukhang sasama na naman.

****

END OF CHAPTER