Will güzel bir temmuz sabahında daha dün aldığı oyuncak arabasına bakarak uyandı. Onun için lanet hayatında bitmeyi bekleyen bir gün daha başlıyordu. Onu gören herkesin ona iğrenerek bakmasından sıkılmıştı. Annesi yine onu neşeyle karşıladı. Onun bu güleryüzlülüğü çoğunlukla bir maske olarak kullandığı yalancılığından ibaretti. Will in yine midesi bulanıyordu. Ama annesine söylemeye gerek bile duymadı...
Hastane bu gün alabildiğine kalabalıktı odasının önünden gülüşerek geçen doktorlarla kıkırdayan hemşireler içindeki nefreti perçinliyordu. Başından bi an bile ayrılmayan annesi küçük hastane sandalyesinde uyuyakalmıştı. Sandalyeye tekme attı.
-uyan sürtük
+"hih" diyerek uyandı annesi Will in istediği şey tam olarak buydu. Gözlerindeki korkuyu görmek.
-Bu lanet yerden ne zaman kurtulucam?
+Daha zamanı gelmedi.
-hepinize lanet olsun.. Tek hareketiyle camı açtı. Bundan sonrasını o da hatırlamıycak sadece kesip doğrıycaktı...
