KUTUP (Düzenleniyor)

Kalbimi kalbine alır mısın?

Herkesi , herşeyi unuttuk. Sadece biz vardık. Nedenler, nasıllar, sorular, cevaplar...

Anlamsızdı o an. Sadece sevdiğim adam ve ben vardım. Tabiki bir yerde gerçeğe dönmeniz gerekiyor.

Emirle bir süre sadece sarildik. Tek kelime bile etmedik.

Hava yavas yavas kararmaya baslamisti. Selin ile kerem en son kapida bize bakiyorlardi sonra gittiler sanırım.

Artık konuşmamızın vakti gelmişti. Emir her ne kadar beni buna zorlamasa da o da merak ediyordu.

Emir de ayrılıp konuştum.

-emir artık konuşalım mı?

-eğer anlatmak istemiyorsan anlatma

Dedi

-Hayır istiyorum
Çatıya çıkalım mı?

-çıkalım

Dedi. Kalkıp elimi tuttu.

Çatıya gidene kadar ellerim erimişti resmen

Köşeye gidip oturduk.

Bir süre yıldızları izledim. Bunları anlatmak benim için çok zordu. Hatta bugüne kadar kimseye anlatmamıştım. Selin biliyordu sadece. O da zaten kendi görmüştü herşeyi.

Ilk defa anlatıcam.

-Ben bu konularda konuşmayı sevmem aslında. Acılarımı paylaşmak yerine kendi içimde halletmeyi seçtim hep

-artik hiçbirşeyi içine atmak yok taş kafa. Ne yaşarsak beraber yaşayacaz.

Güç  vermek istercesine ellerimi sıktı.

-Emir benim çocukluğum pek mükemmel geçmedi. Annemle o adam anlaşamıyordu. O adam annene kötü davranıyordu

Sesim titremeye başlamıştı bile. O pislik aklıma geldikçe deliriyorum.

-eger zorlanicaksan anlatma güzelim

-anlamam gerek. Şimdi anlatmazsan bir daha hiç anlatamam

- Tamam. Kötü hissedersen anlatma. Hiç anlatmasan da olur.

-O anneme kötü şeyler yaşattı emir. Hemde öyle kötü şeyler yaşattı ki ben az kalsın annemi kaybediyordum

Gozyaslarim akmaya başlamıştı bile

-Annem kendini öldurucekti. O şerefsiz annemi dövüyordu. Be-benim elimden hiçbirşey gelmedi. Gücüm yetmedi ona. Abim başka sehirdeydi. Ablam da okula gidiyordu tek ben vardım. Ama engel olamıyordum iste.

Dedim ağlayarak

Emir kollarının arasına aldı beni

Biraz sakinleştikten sonra devam ettim

-çok iciyordu. Ictikce annemi dövüyordu. Sonra hastalandı annem yinede bırakmadı onu. Yanında oldu. Ne yasatırsa yaşatsın  baktı ona. Sonra da öldü. Annemin karşına babam cıktı. O benim herşeyim oldu. Bütün yaralarımızı sardı. Ne kadar zaman gecsede aklımdan çıkmadı hiçbiri. Ben korktum emir.

Dedim aglayarak

- annem gibi olmaktan korktum. Kimseye güvenemedim. Insan öz babasından darbe yiyince kimseye güvenemiyor bir daha

-görkem ben bilmiyordum. Allah benin belami versin!

-Kendini suçlama sakın. Suç sende değil o adamda.

-O gün mezarlığa o yüzden gittin. Ben salak gibi üstüne geldim senin! Şerefsizin tekiyim ben! Özür dilerim taş kafa özür dilerim

Sınırle ayağa kalktı. Hemen bende kalktım