Waarom ik?

Hoofdstuk 2 - de kostschool

Het briefje.........het lag zo onschuldig in de prullenbak.

Gelukkig had ik er met op tijd een foto van kunnen maken. Ik keek ernaar. Er stond een website op....zou ik de website opzoeken? word ik daar niet nog depressiever van? Ik moest eerst even goed nadenken

Na een paar minuten:

Ik doe het gewoon! straks vind ik het niks en moet ik tijd genoeg hebben om een "ik blijf thuis plan" te bedenken. Ik typte de webside in:

WWW.

'Ik slikte' ik probeerde het opnieuw. WWW.ROSALINDESCHOOL.NL

Het klonk niet alsof er ook jongens op zouden zitten......dat zou echt een ramp zijn. 8 maanden zonder jongens. Ik word over een maand 16! ik moet kunnen roddelen met mijn vriendinnen over jongens. Als ik uberhaupt vriendinnen krijg. Het zullen waarschijnlijk allemaal van die tuttebellen zijn waarvan hun pappie heel rijk is. Ieuw! ik moest het doen en daar ging ik dan. Ik drukte op enter en zag een afgrijselijke, oude, lelijke en enge school. Het zou me niets verbazen als het door spookte dacht ik in mezelf.

Rond surfend op de site kwam ik verschillende dingen, ze namen Engelse kostschool dingen over zoals de sport Cricket. Ik had er nog nooit van gehoord maar alleen bij de naam besloot ik al om nooit mee te gaan doen. Terwijl ik verder aan het kijken was kwam mijn moeder opeens mijn kamer binnen. Ik klapte snel mijn laptop dicht en keek haar boos aan, alsof ik niks aan het doen was en nog steeds enorm boos op haar was. "Lola, ik,weet dat je boos bent maar het eten is klaar, kom je eten? ik heb je lievelingseten gemaakt......." mijn moeder deed haar best om me rustig te maken. Ze had zelfs mijn lievelings eten gemaakt. Patat a la mama. Mmm.. dat zal ik de komende tijd niet meer eten... "ik kom eraan, maar denk niet dat ik het al vergeten ben!" Mijn moeder draaide zich om en liep teleurgesteld naar beneden. Ze wist stiekem wel dat ik haar niet zomaar zou vergeven. Ik stond op, verstopte mijn computer achter het schilderij en liep naar beneden. Ik had eigenlijk wel een beetje honger.