Δεν σου ανήκω

8

"Τι θες αλεξανδρε;"
"Ποιος ηταν αυτός?"
"Πας καλά παιδάκι μου, λογαριασμό θα σου δώσω?"
"Μη μου σπας τα νεύρα πες μου τώρα!"
"Ρε άντε μου στο διαλο!"είπα και έκανα κάτι που δε το είχα ξανακάνει ποτέ η αλήθεια είναι...τον χαστούκισα

"Συ.. συγνώμη δεν"
"Άστο είμαι μαλάκας εγώ φταίω"

Δε το πιστεύω αυτό που έγινε τώρα... έχω τύψεις, εγώ εχω και ένα επίπεδο δε θα το έκανα ποτέ αυτό

Πάντως άλλο και τούτο,τι τον ένοιαζε τόσο....

Τέλος πάντων νυσταζω πολύ για να το σκέφτομαι αυτό....

Και κάπως έτσι έβαλα τις πυτζαμουλες μου και με αυτη τη σκέψη με πήρε ο ύπνος....

.........................

Ωραία ντύθηκα έβαλα τα γνωστά σέξυ και αυστηρή μου ρούχα, έφαγα καλό πρωινό και πηρα μια απόφαση....

Θα πάω στον Αλέξανδρο να του ζητήσω συγγνώμη αλλά και να μου δώσε μια απάντηση....

Όχι τίποτα άλλο Γιατί είμαι και κύρια με Κ κεφαλαίο...

Φτάνω έξω από την εταιρία του, εντάξει κάτι κάνει....

Μπαίνω μέσα και αφού με καθοδηγεί η ευγενέστερη ρεσεψιονίστ, φτάνω στο γράφειο του...

"Καλησπέρα οναμαζομαι Κατερίνα Οίκονομου"
"Γεια σας έχετε κλείσει ραντεβού;"είπε η γραμματεας του
"Εε όχι ομως είναι πολύ σημαντικό θα μπορούσα να περάσω"
"Κοιτάξτε νομίζω δεν είναι μονος του μέσα αλλά πάμε να χτυπήσω να δώ αν μπορεί να σας εξυπηρετήσει"
"Εντάξει"

Εκεί που πάει να χτυπήσει τη πόρτα την περνει κάποιος τηλέφωνο στο γραφείο...

Εκεί βρικα την ευκαιρία και αφού χτύπησα μια φορά και άκουσα το "περάστε" μπήκα μέσα αλλά....

Δεν ήταν μόνος ήταν με εκείνη τη διάμετρη ηλίθια...η οποία δεν έχασε ευκαιρία να σε κοιτάξει με το πιο απαξιωτικό ύφακι... πέρα από αυτό σας είπα πως καθόταν πάνω του;

Αοχι;

κρίμα γιατί δε θα κάθεται για πολύ ακόμα....θατης τα κόψω εγώ τα πόδια.... βασικά τι με νοιάζει εμένα δε πάει να πνίγει κιόλας σκα-σι-λα μου

"Τι θέλεις Κατερίνα"είπε με επιθετικό ύφακι

ΟΠΑ ΤΙ;

Α δε ξηγηθηκαμε καλά μάλλον

"Εε όταν τελειώσεις περνά από την εταιρία μου αν θέλεις, αρκετό κόπο έκανα για να έρθω εδώ, καλή σου ημέρα!"
Είπα και έφυγα εκείνη τη στιγμή κατευθείαν και σχεδόν τρέχοντας...

"Εε συγνώμη όλα καλά, τελικά θέλετε να μπείτε μέσα;"

"Α καλά"είπα απότομα,δε μου εφτεγε η κοπέλα και στο κάτω κάτω γιατί εχω νεύρα εγώ είπαμε;

Έλα Χριστέ και Παναγιά περίεργα πράγματα....

.............................

"Φιλενάδα,την έχεις δαγκώσει τη λαμαρίνα...."
"Με με νευριαζεις Δάφνη.. άσε τις βλακείες, απλά ο άνθρωπος είναι η προσωποποίηση της βλακειες,ασε που μια μερα είναι έτσι την άλλη γιουβέτσι εντάξει κύριος το πήραμε το μήνυμα...."
"Ναι ναι συμφωνώ..."είπε με ένα δυσπιστω βλέμμα....

Και ενώ συζητούσαμε και κουτσομπολευαμε σπίτι μου χτύπησε το κουδούνι

Εδώ κάνω μια παρένθεση για να σας αναφέρω πως είμαι με ενα ατιμελιτο κεφτεδακι στα μάλλια(οποιος καταλαβε ,καταλαβε)σορτσ,και μια κοντή μπλούζα γυμναστικής... είπαμε με τη Δάφνη να κοιμηθουμε μαζί σήμερα, όχι ότι την ντρέπομαι έτσι και αλλιως!

"Περιμένεις κανέναν"
"Εγώ;οχι! εσύ;"
"Ποιον λες να περιμένω ρε Κατερίνα σπίτι σου!"
"Σωστό και αυτό! τότε ποιος να είναι?"
"Άνοιξε για να μάθουμε!"

Και εκεί που ανοίγω τη πόρτα τον βλέπω να στέκεται στο κασωμα της πόρτας με ένα πονηρό βλέμμα...

"Σου έλειψα;"

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΓΕΙΑ ΣΑΣ
το ξέρω μικρό αυτό το κεφάλαιο αλλά δεν είχα πολύ εμπενευση δυστυχώς!
Υπόσχομαι το επόμενο θα είναι μεγαλητερο και αρκετες εξελίξεις!

ΦΙΛΑΚΙΑΑΑ💞💖💗💕
Και εκει