"KREMALI BİSKÜVİ"

2K 128 90
                                    

8. BÖLÜM

Kuzey Yıldız'ın yanına koşar ve dizlerinin üstünde çöker.

Kuzey: (bağırır) Yıldız!

Kuzey Yıldız'ın karnına saplamış olan demiri görür. Gördüğü an gözyaşlarıyla acıyla;

Kuzey: Yıldız kalk ne olur kalk, yalvarıyorum bir şey söyle ne olur Yıldız kalk.

Kuzey etrafına bakınır ama çağıracak kimseyi göremez. Telefonu eline alır ve ambulansı arar. Fakat ambulans yoğun kar yağışı nedeniyle yaylaya çıkamıyordur. Kuzey delirmiş gibi bağırır;

Kuzey: Ölücek lan ölücek ne demek yaylaya çıkamıyor. (Acıyla) kurban olayım bir şey yapın.

Kuzey ambulanstan beklediği sonucu alamaz ve bir koşu Yıldız'ın evine girip Yıldız'ın arabasının anahtarını bulur. Kapıdan çıktığında yine aynı çamurlu izlerle karşılaşır ama bekleyecek kadar vakti yoktur. Arabaya koşup kapısını açtıktan sonra yeniden Yıldız'ın yanına koşar ve acıyla;

Kuzey: Olmaz, olmaz bu böyle yarım kalmayacak. Gidemezsin Yıldız olmaz.

Kuzey Yıldız'ı kucağına alıp arabanın ön koltuğuna yavaşça oturtur. Direksiyona geçip arabayı çalıştırır. Kar o kadar yoğundur ki göz gözü görmüyordur ama her şeye rağmen hızlı bir süratla hastaneye yetişme çabasındadır. Kuzey uzanıp Yıldız'ın elini tutar ve gözyaşları içinde konuşur;

Kuzey: Yalvarırım aç o mavileri.. Yıldız gitme ne olur ben gözlerinsiz edemem, sen bilmiyor musun?

Kuzey Yıldız'ın elini dudaklarına getirip gözyaşları içinde eline bir öpücük bırakır. Yıldız acı dolu bir şekilde ayılmaya ve kendinden habersizce mırıldanmaya başlar;

Yıldız: Kuzey?

Kuzey: (endişeyle) Yıldız? Yıldız buradayım güzelim, buradayım kurban olduğum dayan, dayan yetiştiricem seni hastaneye.

Yıldız: (acıyla ve yutkunarak) Özür dilerim Kuzey. Affet beni.

Kuzey: (göz yaşları içinde) Yorma kendini güzelim, ne olur yorma kendini. Konuşacağız her şeyi konuşacağız. Ama şimdi yorma kendini.

Yıldız: (acıyla) Kuzey? (Keser)

Kuzey: (acıyla) Canımm

Yıldız: (acıyla) Canım çok yanıyor

Kuzey bunu duyduğu an acı ve gözyaşları içinde elini kalbine götürür. Nefes almakta zorlanır o an;

Kuzey: (acıyla) canına kurban olurum ben senin. Geçicek Yıldız, dayan ne olur dayan kapama gözlerini.

Yıldız: (acıyla) Sana yalan söyledim. Ben kötü biri değilim.. (devam etmek ister ama devam edemez)

Kuzey: (acıyla) Değilsin, biliyorum değilsin.

•••

Yıldız acısan bayılmıştır. Kuzey hastaneye gelmiştir sonunda. Yıldız'ı acele ile ameliyata alırlar. O kadar kan kaybetmiştir ki asla zamanları yoktur. Kuzey'e dışarıda beklemesini söylerler ve içeriye geçerler. Kuzey Şeref'i arar;

Şeref: Efendim oğlum, hayırdır inşallah bu saatte?

Kuzey: (acıyla) baba Yıldız baba.. (keser)

Şeref: (korkuyla) nE? Ne oldu Yıldız'a?

Kuzey: (acıyla) Yıldız ölüyor baba, kalkın gelin ne olur bir şey yapın. (Acıyla) baba bir şey yap.

Şeref: (telaşla) Yettim oğlum, yettim aslanım tamam.

•••

Ameliyat 1 saatten fazla sürmüştür ama hala bir haber yoktur. Herkes perişan durumda güzel bir haber bekliyordur. Doktor çıkar ve;

BERCESTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin