Everything was useless. Wala din palang napala ang pangungulit at panggagamit ko kay Andre na akala kong makakabawi ako. Meron lang akong dalawang option na pagpipilian. Ang ipagpatuloy ang ang nasimulan ng paghihiganti O Ang sumuko na lang at magpatawad.
Naguguluhan ako. Ano ba ito? Baket ganito ang nangyayari sakin? Itutuloy ko pa ba ito? O patawarin ko na lang sila?
Nagiging emosyonal ako dito tapos may biglang nanggulo ng moment ko.
" Okay ka lang? May problema ba? " Nagulat ako pramis. Pero hindi ko pinahalata. Napatingin ako sa nagsalita at nakita ko si Ate. Nakatayo sa labas ng kwarto ko at naka patong ang isang kamay niya sa side ng pintuan.
" Okay lang ako. Wag kang mag alala. Marami lang kasi akong iniisip eh. " Then narinig ko ang yabag ng paa na papalapit na siya. Biglang kumapit si Ate sa balikat ko at hinimas naman ang likod ko matapos hawakan ang balikat ko. Si ate lang kasi ang kasama ko ngayon dito sa bahay. Wala sila mama at papa kasi may pinuntahan. Nag bakasyon sila, para naman daw meron silang unting privacy kasi marami na daw silang hindi nagagawa na nakagawian na nila. So? Anong ipinaparating ng sinabi ni Papa? Yuck, ewww! Kadiri naman. Baket ko naisip yun. Basta hindi ko na sasabihin dahil I know na alam niyo na ang iniisip ko.
" Okay lang yan. Wag kang masyadong magisip ng kung ano ano. Be yourself. " Pag papayo ni Ate. Buti nalang mabait ang ate ko.
" Thank you Ate ahh. " Sabay yakap sa kanya. " Salamat kasi lagi kang nandyan para sakin. " Dagdag ko pa.
" Oo naman. Kapatid kita eh. " Masayang sabi ni Ate.
***School
Yassi POV
” Pinapabigay daw ni Nadz? ” Sabay abot ng papel. Meron kasing nagbigay sakin ng papel, ewan ko ba, sabi nung nagbigay kay Nadz daw galing. Hindi ko binuksan dahil gusto ko sabay sabay kaming makakakita kung ano yun.
” Ano naman yan? ” Tanong ni Andre. Nakausap na pala namin si Andre tungkol sa nangyari, kaya pala magkasama sila. Sinabi ni Andre lahat nh pinagusapan nila. Wala kaming pake kung gustong bumawi ni Nadz samin basta ang gusto lang namin ay mag kaayos kami.
” Ewan!? Hindi ko naman binuksan yan eh. ” sagot ko.
Kinuha naman ni James yung papel.at binuksan. Sabay sabay kaming tumingin sa kanya. Napatulala siya. Dahil sa mukha ni James, hindi na namin napilitan basahin yung nakalagay. Nabigla kaming lahat sa naka sulat.
Hello guys! Uhm, hindi ko alam kong paano ko sasabihin sa inyo ito kaya dinaan ko na lang sa sulat. Alam niyo ba na lagi ko kayong iniisip. Hindi dahil ako magiisip ako ng masama tungkol sa inyo. Sorry sa nagawa ko sa inyo. Nabigla ako. Sorry kay Andre dahil ginamit kita para gantihan sila. Sorry din kay Yassi kasi nasampal ko siya. Alam kong mahirap mag patawad. Sorry talaga, sorry din James. Dahil sa nagawa ko. I'm really sorry, Guys!?. Hope mapatawad niyo ako.
” Totoo ba ito? O gawa gawa lang? ” Sagot ni Daniel.
Nadine POV
Nahihiya ako sa kanila, dahil hindi ko alam ang gagawin ko. Sobrang kinapalan ko ang mukha ko para lang magkaayos kaming lahat. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila kaya sa sulat ko nalang ginawa.
Nadito ako sa bench ng school namin. Wala ng tao kaso nandito parin ako, halos naguwian na lahat sila.
Nakayuko. Umaasa.
Na mapatawad nila.
Hindi ko alam ang gagawin ko kapag naging magkaibigan kami ulit.
Nahihiya ako sa kanila.
Kapal ng mukha ang ginawa ko.
May narinig akong mga naguusap, siguro mga ibang estudyante na pauwi na rin kaya hindi ko na lang pinansin. Wala ako sa mood ngayon.
Then bigla kong napansin na huminto sila sa harap ko.
Doon ko napansin na sila pala.
Sila yun.
Ang mga kaibigan kong ginagago ko.
Sinaktan at ginamit.
Nahiya ako kaya nanatili akong nakayuko.
Then suddenly, may nag salita sa kanila.
” Pinapatawad ka na namin. ” a Familiar Voice spoke. Si James.
Biglang umangat ang ulo ko na parang biglang nagulat sa saya.
Pero yung sayang naramdaman ko ay itinago ko nalang.
Dahil nahihiya parin ako sa kanila.
Then the time past. Nakapagsorry na ako sa kanila.
Nagkaayos na kaming lahat.
