DREAM

Chapter 3 - From introduction to a fight?!

**

THE HECK! I CAN’T BELIEVE IT! WHAT ARE THE ELDERS THINKING!

Do they want me to be a burden in that group and die hopelessly during missions?! Ugh! I can’t believe it! Do they have a grudge against me? But I haven’t done anything wrong. WHAT’S WRONG WITH THEM! Hindi. Hindi pwede to! Kailangan kong magpalipat ng class. I do not belong to the S class. Seriously?! Are they crazy? Mamamatay lang ako doon. And I’m one of those hopeless people that value their lives. Kailangan kong kausapin si Maam Aki about this. Hindi pwede to. Hindi talaga pwe---

“NAMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!”

Napatigil ako sa pagiisip ng marinig ang sigaw na yun. Tiningnan ko kung sino ang sumigaw sa akin. It’s Autumn.

“Why?” I asked.

“WHY?!! MY GOD! I’ve been calling you for I don’t know how many times and you’ll just gonna ask me why?! Damn! Kulang na lang maging sirang plaka na ako sa kakaulit sa pangalan mo! Anong problema at nakatulala ka diyan?” said Autumn.

Tiningnan ko ang paligid at sina Autumn, Yuki at Summer na lang ang nandito sa room. Nasaan yung iba?

“Anong meron? Nasaan na yung iba?” Tanong ko kay Autumn.

Napa-face palm si Autumn sa sinabi ko and Summer let out a sigh. May mali ba sa tanong ko?

“It’s already break time. At hinihintay ka naming bumalik sa mundo para sabay sabay na tayong bumaba sa cafeteria.” Sagot ni Yuki sa tanong ko.

Break time na pala. Kaya pala wala ng tao. Ang talino ko talaga.

Binigyan ko sila ng aking pinakamatamis na ngiti. Apology smile ko sa kanila. Haha. Pero binatukan lang ako ni Summer. Inirapan naman ako ni Autumn. Buti pa si Yuki nginitian ako. Uwaaaa. Tumakbo ako papalapit kay Yuki at nagtago sa likod niya.

“Waaaaah! Yuuuukii! Inaaway ako nung dalawa!” sabi ko sabay pout.

“Tsk. Ikaw kasi e. Kanina pa ako gutom tapos nginitian mo lang kami?!” sabi ni Summer. Tumango tango naman si Autumn bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Summer with matching cross arms, kunot-noo at pout.

“O siya siya. Tama na yan. Tara na’t bumaba nang makakain na.” sabi ni Yuki sa kanila at humarap sakin sabay pat ng ulo ko.

“At ikaw naman. Maguusap usap tayo mamaya okay?” sabi niya sa akin. Yeah yeah. I know.

Pumunta na kami sa cafeteria at umorder ng pagkain. Nagorder lang naman ako ng tempura, pizza, fries, chocolate cake, and juice. Pagkatapos naming makuha lahat ng order namin, pumunta na kami sa may vacant seats at nagsimulang kumain. Mmm. Sinimulan ko ng lantakan ang fries ko. Sarap! Fries pa lang heaven na. Magbalat na lang kaya ako ng patatas at gumawa ng fries araw-araw? Naah. Just kidding! Hahaha. Nagpatuloy lang ako sa pagkain ng biglang magsalita si Yuki.

“Now, talk. What’s your problem earlier?”

Tiningnan ko si Yuki. She may sound cold sometimes, pero nakita ko sa mga mata niya yung concern. Uminom muna ako ng juice bago sumagot.