random oneshots

Met you, Forget you

Met you, Forget you

"Skylar! May isusuot ka na ba para sa Aquintance party natin?" tanong ng kaibigan kong si Venice. Magkausap kami sa telepono at nag-aayos na rin ako para sa event mamaya sa school.

"Yeah, just a casual yellow dress." sagot ko.

"Really? Napakasimple mo naman. You know there will be a lot of cute guys later, right?"

"I am not coming for guys." malumanay na sagot ko.

"Ah, you're so boring. Pasalamat ka kaibigan kita." hindi ko na sinagot ang sinabi niyang iyon dahil abala ako sa paglalagay ng lipstick sa labi ko.

"Oh, I gotta go. My mom wants me to come early. Bye, have a safe ride." Paalam ni Venice sa telepono.

"Yeah, you too." then I hunged up.

Maya-maya ay natapos din ako. Bumaba na ako at lumabas. Iniintay na rin ako ni Daddy sa kotse kaya sumakay na agad ako.

Pagkarating ay agad akong pumasok at hinanap ang mga kaibigan ko and I found them agad so lumapit ako sa kanila.

"Sky! Wow, you're dress really fits you." kumento ni Nikki.

"Sit beside me, Sky." Venice said.

Umupo ako sa tabi niya. Nagsimula na rin agad ang event.

Bawat grade level at section ay sasayaw sa gitna. Lumipas ang ilang minuto ay kami na yung sumayaw at nung natapos ay bumalik rin kami sa upuan namin.

Huling sumayaw ang grade 10. There's this guy who caught my attention. Maputi siya, singkit but he's not that tall.

"Sky, look, may gwapo, oh." saad ni Venice hindi ko sya nilingon dahil nakita ko naman na ang tinuturo niya at iyon nga ang lalaking sinabi ko kanina.

"Nik, ang gwapo, oh." I said. She looked at me na parang nang-aasar.

"Why? Crush mo?" she said.

"What? No. I just commented, he caught my attention."

"Hmm, okay, if that's what you say." Nikki said, annoyingly.

I wonder what his name.

"Alam niyo ba pangalan niya?" I asked.

"Why are you asking?" they both said at the same time, ugh.

"What?"

"I bet you like him." Venice said.

"I was just asking his name."

"Nah, you like him." Nikki said.

"His name is Hunter Lawson. His father is American and his mother is half-Chinese, half-Filipino." Venice answered my question.

"I admit he's cute."

DAYS passed. I started to chat him, sometimes I try to talk to him in personal. Sobrang hirap kasi nahihiya siya sa akin. Sabi niya kasi hindi siya sanay na makipag-interact sa ibang tao. May isang gabi rin na late na kami natulog dahil nag-usap pa kami ng mga bagay-bagay, karaniwang pinag-uusapan namin ay about school works.

Ginagawa ko ang lahat para maging komportable siya sa akin. But it doesn't work.

MONTHS passed. Hindi na ulit kami nag-usap. It is just that napagod ako. Napagod ako na mangulit at makipag-usap sa kaniya kasi wala namang nagbabago.

I tried to talk to him again pero he always left me on seen. Ang babaw pero ang sakit kasi yung taong palagi mong hinihintay, wala palang pake sayo.

Maybe it's too much. Pinigilan ko na ang sarili ko na kausapin siya kasi alam kong wala nang ibang patutunguhan ito.

Maybe I should stop. Siguro nga kailangan ko nang itigil ang kalokohang ito.

Ang hirap kasi masyado akong naattach sa kaniya kaya ang hirap ding tigilan.

It's like drugs, it's like I'm addicted.

Maybe it's time to forget this. Yeah, I already tried everything. Ginawa ko na ang lahat para maramdaman niya rin yung nararamdaman ko.

And it's a success. Naramdaman niya yung nararamdaman kong pagmamahal.

Nakakatawa kasi para sa ibang tao iyon at hindi para sa akin.

Sa aming dalawa, ako lang yung nagkagusto sa kaniya. Dahil yung iniisip kong para sa akin, napunta sa iba.