Oğlum çok değişik hissediyorum 😲
İyi okumalar 💜
///
Merhabalar, ben Jungkook. 24 yaşında, hayatın en eğlenceli fakat tam aksine, monotonluktan ve sıkıntıdan geberdiğim bir yaştayım.
Küçüklüğümden beri ilgimi çeken teknoloji beni şu anki mesleğimi elde etmeye itmiş, küçükken kurmuş olduğum büyük hayalimi
gerçekleştirmiştim. Bir yazılım şirketinde çalışıyor, oyun programları yapıyorduk.
Şirketimizin patronu Kim Seokjin tam bir deli, sekreteri Namjoon ise şirketin en çalışkan ve çilekeş insanıydı.
Benimle aynı bölümden arkadaşım Jimin tam bir zampara, oyun ses efektlerinden sorumlu Hoseok ise en eğlenceli ve belki de en mantıklı insanımızdı.
Jimin'in sürekli olarak peşinde koştuğu Min Yoongi, evinde kedisiyle yaşayan, ekibin en yorucu işlerini yapan soğuk nevalemizdi. Jimin'in dediğine göre çalışırken ciddi olduğu için çok da seksiymiş. Bu nedenle her gün düzenli olarak ona asılır, cevap alamayınca da gününü başkalarıyla geçirirdi.
Park Jimin, gerçekten zamparaydı.
"Hadi Jungkook, bu gece gel bari."
Jimin, benim aksime hayatın tadını çıkaran, son derece sosyal bir kişiliğe sahipti. Her gece mutlaka dışarı çıkar, yeni insanlarla tanışır, sosyalliğe sosyallik katardı. Bazen geçirdiği harika geceleri en ince ayrıntısına kadar anlatır, bana özendirmeye çalışırdı.
Biri ona yaptığında çok hoşuna gidiyormuş, öyle diyor.
"Teşekkür ederim Jimin ama istemediğimi biliyorsun. Ben evimde oturmaktan gayet mutluyum. Sana iyi eğlenceler."
Evcimen bir kişiliğe sahiptim. Sosyal aktivitelerim arasında evimde oturup kahvemi yudumlarken yeni şarkılar keşfetmek, bir sürü abur cubur alıp saatlerce dizi veya film izlemek, bazen resim çizmek, üşenmezsem spor yapmak, şarkı söylemek ve kendi kendime kurgular oluşturmak vardı.
Altını çiziyorum; bunların hepsini kendi kendime yapmaktan hoşlanırdım.
"İyi tamam, gelme. Gelme tamam mı? Otur evinde kukumav kuşu gibi."
"Ne gibi, ne gibi?"
"Kukumav kuşu."
Şu ana kadar herhangi uzun soluklu ilişkim olmadı. Lisede şans eseri edinmiş olduğum bir sevgilim vardı, ilk onu öpmüştüm hatta. Benim için bayağı heyecanlı bir anı bu.
İlişkiler konusunda tamamen başarısız olan biriyim ben. Sevginin dışında, herhangi bir tensel, cinsel yaklaşımda bulunamayan biriyim. Ben de bilmiyorum nedenini.
Lisede başarısız olunca, üniversiteye diktim gözlerimi. Dış görünüş olarak beğenilen biriydim, bu bana oldukça fayda sağlıyordu. Girdiğim ortamda ilgi çekiyordum bir şekilde. Hep garip gelmiştir bu. Dümdüz bakıyor, dümdüz yürüyor, put gibi de oturuyordum çünkü ben.
Yine bir gün -sırf dış görünüşüm için olduğunu düşünüyorum- benimle ilgilenen kızdan, istediği yönde icraat gösteremediğim için tokat yedikten sonra uzaklaşmıştım tamamen bu işlerden. Beceremiyordum işte, olmuyordu. Benlik değildi ilişkiler. Her alanda da başarılı olmak zorunda değilim sonuçta.
Hem, erkekler daha çok dikkatimi çekiyordu zaten artık. Kendime saydırdığım bu süreçte, kendimi bulmuştum.
Hoş, onlara da pek yanaşamadım ama olsun. Bir gün olur mutlaka.
