Bugün birinin insanlardaki iyiliğe inanma nedeni ol!
Geçenlerde instagramda gördüğüm tek cümlelik söz beni çok farklı yerlere itti.
Öyle bir yere geldik ki iyiliğe inanmaya muhtaçız. Etrafımızda 'iyi' kelimesini hak edecek kaç kişi var? Ya da var mı? Sorgusuna girdik.
Şüphesiz Dünyada hala iyiler var. Ben inanıyorum. Ümidim var. Fakat o iyilerin bize rast gelmeyişi bizleri ümitsizliğe itiyor onu da biliyorum.
Ama ne var biliyor musunuz? Biz hiç kendimizi sorgulamıyoruz . Acaba biz gerçekten iyi miyiz?
Cevabınız muhtemelen "Evet" fakat ne kadar iyisiniz?
Çünkü düşününce iyiliğin tanımı farklı. Boyutu çok daha farklı. Aç olan kardeşinize yemek yapmanız da iyilik. Fakat artık sigara isteyen arkadaşa bir dal sigara uzatmanız , alkol seven arkadaşınıza bir şişe şarap almanızda iyilik sayılıyor.
Peki benim için iyilik ne?
Benim için iyilik tam da en başta koyu puntoyla yazılmış yazı. İlla en yakınınıza iyi olmamalı mesela. En sevdiğiniz arkadaşınız da olsa birine zarar verdiyse zarara uğrayana el uzatmak iyiliktir bence. Ağlayan birine tanımasanız dahi "Yardım edebileceğim bir şey var mı?" Diye sormak iyiliktir.
Muhtaç olduğunu gördüğünüz birinin eline asık suratla iki lira tutuşturmak değil de onun yerine iki simit alıp güler bir yüzle - hatta o sizin aldığınızı görmeden-verebilmektir.
Bırakın iyiliklerini de biraz gizli kalsın. Kimse bilmesin. Çağımızın en büyük hastalığı adeta "Ben yaptım" cılık olmuş zaten.
İnanın kimsenin sizin yaptığınız iyiliği övünerek anlatmanıza ihtiyacı yok. Zaten Dünya da böyle insanlardan fazlasıyla var. Bizim gizli kalan iyiliklere ihtiyacımız var.
Hz. Ömer misali kılık değiştirip şehre inen, dert nedir dinleyen, çözüm bulan, ismini cismini söylemeden ortadan kaybolan sonra tekrar herkesin bildiği kıyafetlere bürünen insanlara ihtiyacımız var.
Ne zaman böyle oluruz o zaman bizim iyiliğe inanmaya ihtiyacımız kalmaz. Zaten çoktan iyilik nedir bilmiş oluruz.
Bunun içinde çok iyilik yapmamız gerek. İlla maddi değil inanın. Bir tebessüme bile muhtaç olduğumuz çağdayız biz. Tebessüm sadakadır diyen peygamberin ümmetiyiz. Biraz gülümseyerek işe başlayabilirsiniz. Mendil satan çocukla beraber mendil satarak, sokakta melodik çalan o soğukta incecik ceketle gezen çocuğun çaldığı müziğe alkışla eşlik edip daha çok insanın para yardımında bulunmasını sağlayabilirsiniz.
Hiçbir tanıdığı haber vermeden bir huzurevi ziyaret edebilirsiniz. İnanın o insanların anlatmaya ihtiyacı var. O kadar dolmuşlar, o kadar birikmişki her şey. Dünya üzerlerine yıkılmış. Sanki onlarda hiç iyiliğe inanamamışlar. Fakat emin olun onlar bunca zaman hep insanlar iyiliğe inansın diye uğraşmış insanlar.
Bir gün bir paket dolusu balon alın. Büyük bir miktar tutmayacağına, çoğumuzun öğrenci olduğu bir ortamda harçlıklarımızı çok eksiltmeyeceğine eminim. Anneleri görmeden çocukların eline balonlar sıkıştırın.
Bir hayır kurumuna gidip oradaki insanlarla tanışın, gönüllü üyeleri olun. Ha olmayacaksanızda o kurumlarda masanın üzerinde bekleyen hep bir demir kumbara vardır.
Masa başındaki adam veya kadın görmeden bir lira dahi olsa atın.
Gittiğim bir konferansta "Kendinizde ilerleme görmek istiyorsanız bir gün sayamayacak hale gelene kadar iyilik yapın." diyordu konuşmacı. İlk başta ne alaka diye düşündüğüm cümle belli zaman sonra çok anlamlı geldi.
Çünkü ben ne kadar iyilik yaparsam o gün gerçekten iyi olacağım. İyilik yaptığında yedi düvele duyuran. İnstagramda story paylaşanlardan biri olmaktan çıkacağım.
Derseniz ki ben tüm bunları yaptım. Kimisinin de iyiliğe inanma nedeni oldum fakat hiç iyiliğe inanamadım. Kimse bana bu konuda yardımcı olamadı.
Size derim ki sabredin.
Belki Yaşar Kemalinde dediği gibi O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler. Fakat gidenin döndüğünü de gördü bu gözler.
Baktınız ölüm kapınızı çalıncaya kadar gelmek bilmedi. Belki Dünyanız kötü geçmiştir, iyilere inanamamılsınızdır fakat ahiretinize inanın katkısı olacaktır. Benim inandığım dinde hiçbir iyilik mükafatsız kalmaz.
Hiçbir kötülük cezasız kalmaz.
Bugünün daima yarını vardır. Ve o yarınlar iyiye cennet, kötüye cehennemdir.
Allah'a emanet olun. Güzel insanlar.
İnstagram : @kelebbekhikayeleri
15 ocak 2020,(02.14)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEKAN BİZİM
Non-FictionBurası bizim yerimiz. ıçimizi dökebildiğimiz, sırlarımızı yalnızca okuyanların bildiği, kimi zaman kimseye söyleyemediğimiz, yeri geldiğinde birbirimize tavsiyeler verdiğimiz, bazen bizden küçüklerin bile bize ağabey, abla olduğu yerdeyiz. Unutma ME...