Love less

Chapter 14- Scared to death

Natalie's POV

Joanna?! Bakit ka sumama jan sa lalaking yan?! Baka ma-ano ka niyan!! huhuhu!!

1 new message received

From: Prince
'Hoy! Wag ka magalala jan! Kayang magpigil nung lalaking yun.'

Punyeta! Paano akong hindi magaalala?! Nasa motel sila!

To: Prince
'Alam kong kailangan kong maging calm! Pero nasa isang motel sila!! Alam mo naman ang motel!! Princeee! Nagaalala na ako!'

Prince calling.......

"Hello?! Wag ka ngang OA jan! Hindi magagawa ni Logan ang iniisip mo!" Prince.

"Paanong hindi ako magaalala Prince?! Baka ngayon may ginagawa na yung mga yun!!!!"

"Takte! Wag ka ngang sumigaw! Buksan mo nalang yung gate nyo at papasukin ako. Baka magkasakit ako neto!"

What?!

"Bilis na Nat! Bye!" bigla niyang binaba.

Bakit siya nandito?! Ay! Oo nga pala, sinabi kong pumunta siya duto kasi wala si Nay Meling.-_-

/

/

/

"Kahit kelan talaga maaalalahanin ka no?" Prince.

"Oo naman! Parang kapatid ko na yun!"

"Ilang beses ko ba sasabihin sayo na walang mangyayari sakanila. Wag kang paranoid!"

"Oo na!"

Katahimikan.

"Ano? Hindi ka pa uuwi?" Ako.

"Eh? May kasama ka ba?" Prince.

"Nakikita mo naman si Nay Meling dito diba?" *sarcastic tone*

"Parang nagtatanong lang naman.-_-"

"Hay nako! Ano? Anong oras ka aalis?!"

"Bakit ba apurang-apura kang paalisin ako? Ayaw mo ba ako dito?" Malungkot na tanong niya.

Nakakaawa 'tong taong 'to.

"Hindi naman sa ganon. Nagtatanong lang ako kasi delikado na pauwi. Maulan pa." Ako.

"Pwede bang dito nalang ako? Sabi mo din naman na delikado na. Kaya pwede dito nalang? Wala ka namang kasama eh."

Huh?

"A-e... Prince kasi......" biglang namatay ang ilaw.

"Punyeta naman! Nag-brownout pa." Ako.

Binuksan ni Prince ang kanyang phone.

"May mga kandila ba kayo dito?" Tanong niya.

"Meron. Samahan mo ako dun sa kitchen."

◆◆◆

Prince's POV

Baka iniisip niyo na baka may mangyari sa dalawang nasa motel. Hay nako! Wag nga kayong green-minded. Si Logan, kaya niyang magpigil. Kahit pinagpapantasiyahan na niya si Joanna. Kaya niyang pigilan ang mga naiisip niyang gawin. Mabait na bata kaya yun. May pagka-playboy nga lang.

Ngayon, ay brownout dito sakanila Natalie.-_- Nakakainis. Hindi ko na makikita ang kanyang napakagandang face. Kaya naisipan kong hamap ng kandila.

"May mga kandila ba kayo dito?" Tanong ko.

"Meron. Samahan mo ako dun sa kitchen." Siya.

Wait? Natatakot ba 'to?

"Natatakot ka no?" Ako.

"H-hindi ah! Wala lang kasi akong ilaw. Paano ko makikita?"

Hay nako!-.-

"Okay."

Ngayon ay naghahanap na kami ng kandila sa kusina. May opportunity akong gulatin ang mahal ko. Hahaha.

"Prince. Ilagay mo dito yung ilaw!" Siya.

Hindi ako sumagot. Nagtago nalang ako sa ilalim ng lamesa at iniwang naka-on ang cellphone ko sa ibabaw ng lamesa.

"P-Prince?" Tawag niya.

Papalapit siya ng papalapit sa lamesa.

"P-Prince. Lumabas ka na. Hindi na 'to nakakatuwa.."

Takot nga siya.

Nasa may lamesa na siya....

"P-Princ----AAAHHHH!!" Sigaw niya ng bigla ko hawakan ang kaliwang binti niya.

"Punyeta naman Prince eh!" Sabi niya habang umiiyak.

Hahaha. Ang cute nito kapag umiiyak. Nakakagigil.

"Sorry na mahal ko...."

"Mahal ko? Yie. Haha. Yan na ba tatawag mo sakin?"

"Tayo na ba?" Tanong ko.

Konting katahimikan.

"So silence means YES?" ako.

Tumango siya.

"Waaaaaah! YES! YES! YES! YES!!!!!"

Binuhat ko siya sa dilim. Haha.

"Pangako ko Natalie. Hinding hindi ka magsisisi."

"I love you Mahal ko." Siya.

Yung mga katagang yun..

"I love you most." Ako.

◆◆◆

A/N:
After 629175519 years. Nakapag-update na din ako.♡ 714 reads na po ito. Please keep reading and voting. Thankyou. Takecare.