Tantei High (Fanfic One Shots)

1. Murder Case

OHAYOOOOOO! Today is 20th of DECEMBER year 2020!
I just want to remind you guys that...

I DO NOT OWN TANTEI HIGH! I JUST MADE A FANFICTION STORY! ALL CREDITS MUST GO TO THE OWNER purpleyhan

MAKE SURE YOU FOLLOW HER AND GET UPDATED ON HER WORKS. Also make sure that you read the ORIGINAL Tantei High and the sequel itsel entitled  Truce.

***

Akemi's POV

Maaga kami'ng gumising nina Akane at Riye kasi may naririnig daw sila'ng mga bulung-bulungan sa buong campus. We entered the door to the agency at kakaunti lang ang natirang senshin police ngayon. We went straight to Miyu kung saan naandoon na sina Hiro, Ken at Reiji. Ano ba 'yan? Akala pa naman namin nauna kami sa kanila.

"Good morning, master Akemi, master Akane and master Riye," bati sa amin ng automated na sasakyan.

"Good morning din sa'yo, Miyu," sabay-sabay na bati nami'ng tatlo. Naupo kami sa harap ng table kung saan napaka-rami'ng pagkain at chichirya ang nakapatong. Akane gave Ken a punch kaya naman napa-iling na lang ako habang may ngiti sa labi.

'Akemi, can we talk?' I heard Hiro's voice inside my head kaya naman agad ako'ng tumingin sa kan'ya. He's not looking at me at naka-focus lang doon sa libro'ng hawak nya.

'Hiro? About saan naman?' I asked. Inilapag nya ang libro sa isang mesa at humarap sa akin. 'Hello? Hiro on earth?' Pagbibiro ko. Hindi na ulit ako kinausap ni Hiro sa utak habang nasa biyahe kami papunta sa case na isosolve namin. Bigla nama'ng huminto si Miyu at agad na lumapit si Reiji kay Hiro.

Pumunta kami sa isang bahay na napakarami'ng humdrum police ang nakakalat sa labas. Akma'ng papasok na kami sa gate nang harangin kami ng isa sa mga police.

"Where do you think you're going kids?" tanong niya sa amin. "This place is not a playground for your games kaya umalis na kayo," sabi nito sa amin.

'Akemi, awatin mo'ko. Hahampasin ko talaga 'yan ng tubo naku!' Nanggigil na sabi ni Akane using her inner voice. Sinasaway at pinapakalma sya ng iba habang ako naman ay nakatingin lang sa loob ng bahay.

"Are you listening?" Galit na sigaw nito. Naglabas si Hiro ng fake ID na katulad ng meron sila sir Hayate, sir Hiroshi at Maam Reina.

"We're from the agency. So will you just shut up and let us pass?" Inis na sagot ni Hiro sa kan'ya. Parang 'di s'ya naniniwala sa amin.

"Ba't naman magpapadala ang FBI ng mga pipityuging mga teen-agers na 'gaya n'yo?" Pangmamaliit n'ya sa amin.

"Maybe because the FBI agency knew that adults like you can't solve this case properly?" Reiji answered sarcastically. Namula ang pulis sa galit at akma'ng sisigawan na naman kami nang may isa pa'ng police ang lumapit sa kan'ya.

"P're, what's wrong?" tanong nito. I stared at his eyes and saw a thick layer of hardened eye-contact-lens on it covering the thick beautiful green eyes. "Oh! Kayo pala. Buti naman at dumating na kayo."

"Kilala mo sila?" The humdrum asked.

"Oo. I got a call earlier na may mga professional junior detectives daw ang pupunta rito para tulungan tayo sa kaso," Sabi n'ya. The humdrum sighed at pinapasok kami ng bahay. We went to the victim's room kung saan sya namatay.

"The victim is, Janeth Collorades, 26 years old, panganay sa dalawang magkapatid. She's working in a three star hotel in Pasig as a manager. Cause of death, stabbed by the heart." Binasa ni Reiji ang konting information na nakuha ng mga pulis. "Hm. Kung andito lang sana si ma'am Reina edi sana—"