DİNMEYEN ACILAR

eve dönüş..

Biz sohbet ederken Feride hanım ve Sena da sofrayı hazırlamışlardı.

"Yemek hazır buyrun." dedi Sena

Hep beraber masaya geçtik ve yemeğe başladık.Feride hanım söze girdi.

"Gençler belki ufak bi hata yaptılar.Onlarda istemezdi böyle olmasını.Ama bide şu yönden bakmak lazım.Onların sevgileri o kadar güçlüki aralarında öyle bir bağ varki hiç bişey engel olamıyor onlara bundan sonrada olacağa benzemiyor.Onlar birbirlerini çok seviyolar gözlerinden bile belli bu."

"Evet." dedi annem "Onlar birbirlerini çok seviyolar bunu bende bugün farkettim.Evet üzüldük ağladık böyle olmasını istemezdik ama olan oldu şimdi biz onlara kızsak küssek bu hiç bişey ifade etmez sonuçta onlar bizim evladımız canımızdan bi parça ölene dek onlara küs kalamayız ben kızımdan asla vazgeçemem ne olursa olsun.Bu yüzden onlara küsüpte hem kendimize hemde onlara eziyet çektirmeye gerek yok.Bizlerde genç olduk bizlerde hatalar yaptık.Önemli olan affedebilmek."

"Çok doğru.Bende oğlumdan asla vazgeçmem eğer sonunda o mutlu olacaksa ben herşeyi kabul ederim.Yeterki onun yüzü gülsün o mutlu olsun gerisi önemli değil.Ama gerçekten çok iyi bi evlat yetiştirmişsiniz Bukre yi çok sevdim umarım hep böyle iyi anlaşırız.Çok da güzel maşallah."

O sırada Çağdaş lafa girdi "Benim ablam bitanedir dünya güzelidir o."

Hepimiz gülmeye başladık.Ben alışkındım zaten Çağdaşın bu tür iltifatlarına.Yemeğimiz bitti ve Sena ile ben masayı topladık mutfağı temizledikten sonra salona geçtik.Annemler sohbet ediyolardı.Bizde geçtik ve oturduk.

"Eee gençlere bi nişan yapacağız demi?" dedi Feride hanım.

"Tabi eğer onlar isterse neden olmasın." dedi annem

"Ben onların apar topar evlenmesini istemiyorum her şey istedikleri gibi ve usülünce olsun.Biz gelelim ve Allahın emri ile Bukre yi isteyelim daha sonrada onlar nasıl isterse o şekilde bi nişan yapalım."

"Bencede bu çok iyi olur.Bukre kızım siz diyosunuz buna?"

"Eğer Orkun da isterse benim açımdan hiç bi sorun yok.Çok isterim böyle olmasını."

"Bukre istiyosa bende isterim her şey onun gönlünce olsun." bana baktı ve gülümsedi bende ona gülümsedim.O sırada herkes bize bakıyodu.

"Aşka bak yaa çok tatlısınız ama siz." dedi Sena.Şaşırdım sonrada gülmeye başladık.

Babam: "Hep böyle mutlu olun." diye girdi lafa.Gülümsedim ve gidip sarıldım babama.İçimden gelmişti o an.Çok seviyodum onu.Nasıl ayrılıcaktım onlardan bilmiyorum.Çok zor olucak benim için.

Annem "Murat ne zaman çıkacağız yola.Sen yarın için izin almamıştın galiba."

"Hayır alamadım çok uğraştım ama bi haftadır izinde olduğum için işler çok fazla birikmiş sadece bi kaç saat geç başlamak için izin alabildim."

"Aaa gidecekmisiniz ben bi gece kalırsınız diye düşünmüştüm."

"Biz de çok isterdik Feride hanım ama Murat izin alamadı yarın için o yüzden gitmemiz gerekiyo malesef."

"İş söz konusu olunca bi şey diyemem tabi ama gene gelirsiniz inşallah misafir etmeyi çok isterim."

"İnşallah geliriz bizde bekleriz Balıkesire."

"Gelicez inşallah."

"Bukre hadi kızım hazırlanda bi an önce yola çıkalım çok geç kalmayalım." dedi babam.

"Peki baba hazırlanıyım."

Ben eşyalarımı almak için yukarı çıkarken Orkunda arkamdan geldi.

"Gidiyomusun şimdi sen?"

"Evet malesef."

"Daha yeni kavuşmuştuk çok özlerim ama ben seni nası dayanıcam ben seni görmeden."

"Bende seni özliycem ama sen gelirsin sık sık olmazmı? Bende gelirim."

"Olur tabikide gelicem sensiz yapamam zaten ben.Ama şimdi gidiyosun."

"Hadi amaa asma yüzünüü en kısa zamanda gene görüşücez."

"Tamam peki üzülmüyorum.." dedi ve ellerini yüzüme koyup "Prensesim benim kendine çok iyi bak ve çok dikkat et olurmu?Çok dikkatli ol bak o şerefsiz peşine takılabilir.Hatta uzun süre tek başına dışarı çıkma sakın."

"Tamam bitanem dikkatli olurum beni merak etme sen."

"Peki sevgilim sana güveniyorum."

Sımsıkı sarıldı bana.İşte güven buydu onun kollarında kendimi öyle güvende ve huzurda hissediyodumki hiç bırakmasa beni sonsuza kadar böyle kalalım istiyodum.Ama şimdi gitmem gerekiyodu.

"Hadi aşağı inelim annemler beni bekliyolar."

"Tamam canım."

Aşağı indik.Annemler benim indiğimi görünce kalktılar.Bende Feride hanımın elini öptüm.

"Kendine iyi bak kızım.En kısa sürede görüşmek üzere."

"Teşekkür ederim sizde kendinize iyi bakın.Esila uyuyo galiba onuda öpersiniz benim için."

"Tabi kızım.Seni göremeyince üzülecek." gülümsedim.

   Sıra Orkuna veda etmeye gelmişti.En zor kısmıyda burasıydı.Sarıldım ona sıkıca kokusunu çektim içime.Onu tekrar görememekten korkuyodum.Onada veda ettikten sonra artık yola çıkma vakti gelmişti.Çantamı aldım ve arabaya bindim.Yola çıkmıştık.Arkamı dönüp arka camdan ona el salladım.Sonra o karanlığın içinde kayboldu bende döndüm ve Çağdaş yanımdaydı ona sarıldım ve ikimizde yorulmuştuk uyuya kaldık.