A story that does end

Deel 2

Ik was best wel benieuwd van wat hij me ging tonen,
Hij was zeer mysterieus en er was veel dat hij me niet wou vertellen.
Deels was ik blij dat hij eerlijk ging zijn, dat is wel een basis van vertrouwen. Dat apprecieerde ik wel.
Ik ging zoals gevraagd om 17u naar station, uit nerveu ging ik veel vroeger, 16u40 stond ik daar, ik zag hem. Met een Groepje vrienden, als het wel vrienden waren, dat weet ik niet omdat hij me dat nooit vertelde.
Hij zwaaide naar me om naar hem toe te komen
"Bro regel da voor me man."
"Ik ga da vannacht rond brengen in Sint Niklaas nadien Rotterdam en Den Haag"
Hun gesprek was zeer ingewikkeld door al de straat taal dat ze gebruikten, 1 van de 5 'vrienden' gingen om de hoek met mijn vriend. Wel ja of het überhaupt men vriend is wist ik totaal niet op dat moment.

Hij zei dat ik moest volgen. Uit zijn zak haalde hij 4 zakjes met witte poeder in. Ik keek geshockeerd toe.
De vriend hande hem grote brieven geld. Hij keek naar me met een zuchtende blik.
"Wie is deze meid trouwens" vroeg de grote man aan men vriend
"Das mijn vriendin dus niet zo kijken naar haar"
Ik keek met een grin toe. Tuurlijk was ik blij. Had ik nooit eerder van hem gehoord.
Maar ik wist niet hoe ik me moest voelen.
Hij wikkelde zijn arm rondom men schouder en wandelen weg met me. Ik vroeg hem
"Wat is hier aan de hand"
"Kom."
Zei hij me verbaal.
Ik ging mee uit nieuwsgierigheid.
Hij nam me binnen in een huis boven een snackbar. 3 etalages hoger. Ik hoorde luide muziek, en veel stemmen. We gingen binnen.
Ik kon men ogen niet geloven. Wat ik zag. Ik dacht dat het alleen in de films zo was... ik laat men tas vallen uit shock en ik kreeg een rilling over men hele rug.
Ben ik nu samen met een drugsdealer? Vroeg ik aan mezelf,
...