ဝါဆုိဦးတစ္ေယာက္ ေဆးထုိးရမွာကုိ ေသမေလာက္ေၾကာက္ေသာ္လည္း ခက္ထန္ရဲ႕စကားကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္ကုိအားတင္းၿပီး ေဆးထုိးဖုိ႔ကုတင္ေပၚသုိ႔ ေဘးေစာင္းလွဲခ်လုိက္သည္ မ်က္ႏွာကလည္းငုိမ့ဲမ့ဲနဲ႔ ဝါဆုိဦးေၾကာက္စိတ္မ်ားေနသည္ ဆရာဝန္ကလည္းေဆးထုိးအပ္ျပင္ၿပီး ထုိးခါနီးမွ
"ေဒါက္တာ..... ခဏ......ခက္ထန္...ဝါဆုိလက္ေလးကုိကုိင္ထားေပးပါလား"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေျပာေလသည္ ခက္ထန္လည္း ဝါဆုိအနားထိသြားၿပီး ဝါဆုိလက္ေလးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္
ေဒါက္တာ:: ကဲ....ထုိးလုိ႔ရၿပီလားခင္ဗ်
ဝါဆုိ:: ဟုတ္......
ဝါဆုိဦးလည္း..ခက္ထန္လက္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားၿပီး ခက္ထန္လက္က အထိအေတြ႔ကုိ အျပည့္အဝခံစားေနေသာ္လည္း ေဆးထုိးအပ္ေၾကာင့္ လက္ကုိအားနဲ႔ဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္ ခက္ထန္လည္း မ်က္ႏွာမ့ဲသြားၿပီ ဝါဆုိဦး ခက္ထန္ကုိလက္ကုိလႊတ္ေပးလုိက္ၿပီ
"နာသြားလားဟင္...ဝါဆုိေၾကာင့္''
ခက္ထန္:: ရတယ္.....နင္သက္သာလား
ဝါဆုိ:: ဝါဆုိမနာပါဘူး....ခက္ထန္ရဲ႕.....ေဆးထုိးအပ္ကလြဲလုိ႔ေပါ့
ေဒါက္တာ:: အိမ္ေရာက္ရင္ေသခ်ာအနားယူလုိက္ေနာ္...မူးတာအန္တာမ်ဳိးဆုိ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခ့ဲ....အေ႐ွ႕မွာ ေဒါက္တာ ေဆးစာေရးေပးထားမယ္
ဝါဆုိ:: ဟုတ္က့ဲ
ဝါဆုိဦးေခါင္းမွာပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ခက္ထန္အနားကပ္ခ်င္လြန္းလုိ႔ အေ႐ွ႕ကအရင္ထြက္လာေသာ ခက္ထန္လက္ေလးအားလွမ္းဆြဲေလသည္ ခက္ထန္လည္းလွည့္ၾကည့္၍
"ဝါဆုိနည္းနည္းနာေနလုိ႔...."
ခက္ထန္လည္းဘာမွမေျပာပဲ ဝါဆုိဦးကုိသာစုိက္ၾကည့္ေနသည္ ဝါဆုိဦးနဲ႔ခက္ထန္တုိ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံၿပီး ျမဴခုိးေဝကုိေတာင္ေမ့ေနၾကေတာ့သည္ ထုိ႔အခ်ိန္ျမဴခုိးေဝမွ
"ခက္ထန္......သြားမွာလား...မသြားဘူးလား...ဒီမွာပဲေနၾကေတာ့မွာလား"
YOU ARE READING
The Rain..............မိုး
Любовные романыရှင်းဗိုလ်ရဲ့..the rain....လေးကိုဖတ်ပြီး ရှင်းဗိုလ်ကိုဝေဖန်အကြံပြုပေးကြပါနော် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေပါတယ်😘😘😘
