KALBİMDEKİ FISILTI

2:''TÜNELİN UCUNDA GÖRÜNEN IŞIK''

'Selma Ablanın kocası oturudğu sandalyeden kalktığında hızla ittim. Sorgu odansından çıkıp memura seslendim.

''Arel ve Serkan'ı çağır. Ve birde, kamerayı kapatmayı unutma''

--

''Saan son kere söylüyorum söyle!''

Adam Arel'e baktığını gördüğümde kahkaha attım.

'' İlham mı almaya çalışıyordun Arel'den! Sana diyorum. Ufacık kızdan ne istedin sen!''

''O benim kızım değildi! Yani değilmiş!''

Saçlarımı hılza çekip masaya tekme attım.

'Sizin gibi lanet ebeveynler oldukça tüm herkes sizden nefret edecek. Hikaye şöyle başlıyor.

Bir çift evlenir ve çocukları olur. Herkes çok mutludur. Baba, çocuğun kendisinden olmadığını öğrenir ve çocuğu öldürür. Böylelikle yaptığı hata iki katına çıkar!

Arel gülemeye başladı.

'' Kızı öldüreceğine eşini neden öldürmedin bay aptal!''

Ben ve Serkan şaşkınlıkla Arel'e bakakalmıştık. Ne yapıyordu bu böyle!

Gidip adamın omuzlarını bastırdı.

''Ben olsam kızımı değil, eşimi öldürürdüm. Sonuç olarak o seni aldatmış.''

Eğilip adama bir yumruk çaktı.

''Bu salakça düşündüğün için!''

Bir yumruk daha çaktı.

''Bu suçsuz birini öldürdüğün için!''

Ve bir yumruk daha...

''Bu da eşini öldürmediğin için !''

Dağılan saçlarını geriye atıp güldü.

''Tünelin ucunda bir ışık göründüğünde çıkışı buldum diye sevinme bay aptal! Üzerine gelen bir tren olabilir!''

Sorgu odasının kapanmasıyla şaşkınlıkla Serkan'a baktım.

--

''Nasıl adam serbest bırakılır ya!''

''Komiserim kanıtlanmıyor! Ben öldürdüm dediği kayıtta siz adamı öldüresiye vuruyordunuz! Açığa  çıkıp sa sürgün edinmek istiyorsanız...'

''Tamam be kes!  Arel nerede?''

Manolya gülümsedi.

''Rahat olun  komiserim. Serkanla yemeğe gittiler.''

Başımı geriye attım. Anons gelince oflayp geri kalktım.

''Yine ne olmuş!''

Sertap telefonu yavaşça yerine koyunca kekelemeye başladı.

''D-dün gelen adam! Ö-öldürülmüş!''

SAĞLICAKLA KALIN...