11.Bölüm:Hamile mi?

43 1 0
                                    

Urazdan,

Gözlerimi yeni bir güne aralamış ve yemek bile yemeden soluğu deniz gözlümün yanında almıştım prensesim nefesim herşeyimdi o benim.Ah o güzel gözlerini bir açsada yine bana masum masum baksa ama nerdee bu gidişle birdaha onun yüzünü bile görebileceğimi sanmıyorum ailesi beni istemiyor her defasında beni uzak tutmaya çalışıyor fakat yinede beni onun yanında buluyorlardı ki buda onları sinirlendiriyordu.Ama insan nefesi olmadan yaşayamazdı benim nefesimi elimden alamazlar.Oktay odaya girip babasının birazdan buraya geleceğini söylemese oradan ayrılmazdım ama gitmek zorunda kaldım.Evet gizli gizli odasına giriyorum artık güneşimin,nefesimin,deniz gözlümün.Odama girdiğinde Şahsenem'i gördüm yatağıma oturmuştu beni görünce ayağa kalktı ve hemen gelip kollarını boynuma doladı.Ben ise hiçbir tepki vermiyordum.

"Şahsenem burada ne arıyorsun?"

"Seni ziyarete geldik" dedi tek kaşımı soru sorarcasına kaldırdım çok geçmeden cevap verdi.

"Beraber geldik Uraz" karnını okşuyordu anlamadım.

"Siz?"

"Anlamadın mı bebeğimiz ve ben"

"Se-Sen ne saçmalıyorsun Şahsenem?"

"Diyorum ki hamileyim sende, bi bebeğimiz olacak"

"Benden buna inanmamı bekleme Şahsenem"

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Bu çocuğun benden olmadığını ikimizde biliyoruz Şahsenem"

"Sen ne söylediğinin farkındamısın benimle yattığını ne çabuk unuttun 3 aylık hamileyim ben uraz senden başka kimse el sürmedi bana inanmıyorsan istediğine sor"

"Öyle yapıcam zaten sen merak etme fakat bu çocuk benden değil buna eminim"

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"

"Şöyleki ben korunmadan kimseyle birlikte olmam bebeğim"

"N-Ne dedin?"

"Bu ucuz numaralarına karnım tok diyorum anlasana"

"Peki sana sorayım yanıma geldiğini hatırlıyorsundur eminim sence korunuyormuydun?" bunu sırıtarak söylemişti onun en ufak bir gülümsemeside dahil tüm gülümsemeleri bende tiksinme uyandırıyordu.Sonra o akşam aklıma geldi elbette korunmamıştım sarhoştum çünkü.Allah kahretsin ben ne yaptım.

"Demek hatırladın uraz" sırıtmaya devam ediyordu biri bu kızı öldürmemem için bana bir neden söylesin.

"Çocuğun benden olduğu ne mâlum Şahsenem?"

"Kimden çocuk yaptığımı bilemicek değilim?"

"Bilebilir misin?" şuan sırıtarak onun sınırlarını zorluyordum ki bunun da farkındaydım.Ama diğer türlü işime gelmiyordu açıkçası.

"Elbette biliyorum bu çocuk senden uraz"

Oktaya kafamla işaret verdiğim anda onu aldığı gibi odadan çıkarmıştı.ende yorgunlukla gidip yatağa yattım uyumamda yarar vardı nihayetinde.Uyandığımda hava kararmıştı Oktay başımda bekliyordu.Ondan bana yiyecek birşeyler bulmasını istemiş ve lavaboya gitmiştim.Aynanın karşısına geçince çökmüş ve yıpranmış yüzüme baktım bu benmiydim gerçekten herkesin sevgilisi Uraz ARIN bu ben miydim inanılmaz derecede şaşırtıyordu beni.Hemen yüzümü yıkadım ve lavabodan çıktım Oktay gelmişti yemek yiyip deniz gözlümü görmek istiyordum yemek yemem bitince oktaya döndüm.

"Oktay koçum bak bakayım yengenin odasında biri var mıymış?"

"Tamam hemen bakıp geliyorum abi" koştu gitti

İNATÇIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin