7.Bölüm:Aylar Sonra Karşılaşma

40 2 1
                                    

3 Ay Sonra

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmış ve hemen hazırlanmıştım.Aşağıya inip annemlerle kahvaltı yaparak evden çıktım.Ablam da hemen arkamdan çıkarak yanıma geldi fakültedeki ilk günümde beni yalnız bırakmak istemiyormuş.Ablamın arabasıyla fakülteye geldik aşağı indim tam fakültenin önünde bir dilek tuttum.

'İnşallah bu adımım en iyisi olur' 

Ve ablamla okula girdim.Yeni öğrencilere lisedeki gibi dik dik bakmıyorlardı burada ama bazı erkekler-ki bunlar daha önceki senelerden-çok sevimsiz ve yılışık hareket ediyorlardı.Ablam konuşamadığımı bildiği için yanıma gelen her dengesizi başımdan savuşturuyordu.Fakülteye gittik ve kaydımı yaptırdım ablamsa konuşamamama olayını halletmişti.Konuşamamamın sebebi eski nedenler değildi hemen özet geçiyim size;

3 Ay Önce

Evden dışarı çıktım biraz hava almak için bu sırada dışarıda Batı ile karşılaştım.Çocukluk arkadaşımdı çok yakındık biz hala da öyleyiz benraber yürürken bir anda Uraz ortaya çıkmış ve kavga çıkartmıştı iskelede birisi gelip bıçak salladı ben tabiki çığlık atıyordum sürekli adam direk beni hedef aldı boğazımdan yavaş yavaş kesmeye başlıyordu artık canım yanıyordu ileri gidemememişti henüz fakat benim çığlığımla biraz ileri gitti.Ancak uraz ve batı yetişip adamın elindeki bıçağı çekerek beni kurtardılar o anda adam beni bıçakladı son derece gür çığlıklar attım ama en sonunda suya düştüm çığlıklarım hala duyuluyordu.Gözümü hastanede açtım karşımda bir doktor ve ablam vardı.Doktor uzun bir süre konuşamayacağımı söylemişti bu ne kadar uzun bir süreydi herhangi bir fikrim yoktu.Daha sonra bu aylar aldı o sırada bir çok kez batı ve uraz özür dilemiş ancak ben onları görmemeyi tercih etmiştim.Doktor kontrolüne gittiğimde de doktor konuşma süremin geçtiğini bunun kalıcı olma ihtimalinin fazla olduğu kanısına varmıştı

Şimdi

Ve evet o olaydan sonra bidaha o gün bu gündür hiç konuşmadım.Halen daha konuşmuyorum açıkçası konuşabilsem belki işime gelmezdi neyse işte ablam halletti ve kafeteryasında(yanlış yazdıysam kusura bakmayın arkadaşlar :( )oturduk yanımıza bir iki kız geldi tanımıyordum ben halbuki kendilerini tanıttılar.

"Merhaba ben Esila"

"Merhaba kızlar bende Ada"

"Memnun olduk ben Sezgi buda kız kardeşim Kumsal"

"Bizde memnun olduk yenisiniz sanırım"

"Yok ben stilist'im okumuyorum yani okulu bitirdin kız kardeşim yeni evet bu ilk senesi"

"Öyle mi çok sevindim bende yeniyim ama bu yıl Adanın 2.yılı"

"Demek öyle hımm sevindim"

"Kumsal sen hiç konuşmazmısın?" Adanın bu sorusu üzerine yüzüm düşmüştü ama artık yapacak bişey yoktu ablama döndüm ve 'açıkla' der gibi baktım ablamda anlamış olacakki hemen açıklama yaptı.

"Adacım kumsal bazı sağlık sorunlarından dolayı konuşamıyor canım hocaların ve dekanada bildirdim az önce"

"Ben çok özür dilerim afedersin bidaha bu konuyu açmıyacağıma yemin ederim" ona anlayışla baktım çünkü cidden hislerinde son derece samimi olan bir kızdı.Gülümsediğimi görünce oda gülümsedi biraz patavatsız olmasına nazaran çok iyi niyetli ve şirin bir kızdı.Esila da öyleydi fakat o daha çok soğuk bir görüntü çiziyordu.İkisiylede iyi anlaşmış ve mesajlaşma yöntemini bulmuştuk.Ablam bizimle bir süre daha kaldı fakat sonra gitmesi gerektiğini söyleyerek yanımızdan uzaklaşmıştı kızlarda bana burayı gezdirme kararı almışlardı.Esila ile derslerimiz aynıydı.Tenefüslerde Ada ile buluşup 3ümüz geziyorduk.İlk gün için tam iyi gidiyordu.Kızlarla bahçeye çıkıp rahat edebileceğimiz bir yer ararken fakültenin bahçesinde bir kalabalık gördük oraya biraz yanaşınca dilim tutuldu öylece kandım resmen kanım çekiliyordu onun burada ne işi vardı.Göz göze gelmiştik başındaki kızları def edip hemen yanıma gelirken bende son hız oradan uzaklaşıyordum ta ki birisi tarafından kolum çekilene kadar başımı kaldırıp döndüğümde bunun Uraz olduğunu gördüm.Tam bunu yaptığı için azarlayacağım sırada dudaklarıma tüy kadar bir öpücük kondurdu ancak benim tepkisizliğimi görünce dudaklarımın üzerine doğru fısıldadı 

"Kumsal,Kumasalım"

tam o anda suratına okkalı bir tokat atmış ve orada onu put gibi bırakmıştım.Aylar sonra karşımda görünce vereceğim tepkiyi hep düşünmüşümdür fakat onu görünce hepsi aklımdan uçup gitmişti nasıl hep beni put gibi ırakıyorduysa şimdide o öyle kalmaya mahkumdu ve bunu haketmişti.

Merhaba bölüm geç geldiği için özür dilerim fakat sizde hak verirsinizki okullar açıldı ve tüm dikkatimi derslere yoğunlaştırmak mecburiyetinde kaldım çok üzgünüm yeni bölümüde sizin için çabucak yazdım umarım beğenirsiniz birde bana videolarımı yayınlayabileceğim bir blog lazım bu sebeple bana yardımcı olabilecek kişiler varsa bana ulaşabilirler mi acaba çok acil.Bu arada hepinizin bayramı mübarek olsun kurban kesenlerin kurbanını Allah kabul etsin iyi bayramlar.İyi okumalar...

İNATÇIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin