Cenk'le ben ağzımız bi karış açık Koray'a bakıyoduk. Cenk bile bu duruma şaşırmıştı. Zaten ben şaşkınlıktan kıpırdayamıyordum hala yerde oturuyodum ve ağzımdan bi kelime bile çıkmıyordu bedenim şokla birlikte donmuştu adeta. Cenk kendine geldi ve bir adım atarak Koray'a yaklaştı ve işaret parmağıyla beni göstererek
"Şu sürtüğün bana yaptıklarına bak işimiz bitince onu maffedicem"
Cenk bunları söylerken gözleri yine koyulaşmıştı ve alnındaki damar belirginleşmeye başlamıştı. Ama bütün bu söyledikleri arasından beynimde sadece bir tane kelime yankılanıyodu "sürtük" bana sürtük demesi beni hem üzdümüştü hemde sinirlendirmişti. Birdenbire bağırmaya başladım
"Sen kime sürtük diyosun! Siz pardon dan yada yanlışlıkla oldu dan anlamıyor musunuz!"
demeye başladım ama sözümü yarıda kesmek zorunda kaldım çünkü Cenk'in bakışları korkmama neden olmuştu. Koray'ın ise şaşkınlıkla azı açıldı galiba cevap vericeğimi hiç düşünmüyodu. Sonra dudağının kenarı büküldü ve bana doğru sırıtmaya başladı. Koray Cenk'e dönerek
"Onunla hiçbir zaman işimiz bitmicek Cenk"
Neeee!!! Bu Koray denilen çocuk bana ne yapmayı planlıyo bilmiyorum ama beni korkuttuğu kesin. Okula gelir gelmez başıma çok büyük bir bela almıştım. Okulda yeni olmam yetmiyomuş gibi bide okulun pisikopatları çıkmıştı başıma. Cenk bu olaydan bıkmış görünüyodu ama yinede peşimi brakıcağını sanmıyorum.
"Tamam kızı ellemicem"
Koray mutlu olmuş bir şekilde güldü ve yanıma doğru geldi. Beni kaldırmak için elini uzattı. Parmakları inceydi ve uzundu tırnakları bir erkeğe göre daha bakımlıydı. Ellerine bakmayı keserek
"Teşekkürler kalkmasını biliyorum"
dedim ve ellerimle yerden destek alarak kalktım. Koray sinirlenmiş olucak ki gözleri koyulaştı. Ama sonra gülmeye başladı
"Az önce hiç kalkmayı biliyomuş gibi durmuyodun"
Bi kahkaha patlattı. Bu davranışları benim
sinirlerimi bizmuştu onla daha fazla konuşmak istemiyodum hatta onu görmek bile istemiyodum ama malesef aynı sınıftaydık ve arkamda oturuyordu. Gözüm Koray'ın arkasında duran kalabalığa kaydı. Herkes Koray'da yaptıkları gibi kenara çekiliyorlardı.
Yine Koray'ın çetesinden biriyse gerçekten hiç çekemem. Ama merakıma yenik düşüp merakla kim olduğuna baktım. Kim olduğunu görmemle şok olmam bir oldu. Benim bu halimi gören Koray'da arkasına dönüp nereye baktığıma baktı ama o şaşırmamıştı hatta yüz ifadesi bıkkın gibi duruyordu. Bu gelen kişi Koray'ın yanında oturan kızdı. O neden geliyodu şimdi ve insanların böyle çekilmesine bakarsak önemli biri gibi gözüküyodu. Koray kıza doğru yürüdü. Koray kıza yaklaşırken kızın yüzünde alaycı bir gülümseme oluştu. Koray sinirle soluyup dişlerinin arasından konuştu
" Her yaptığım işe burnunu sokmasan olmuyo dimi!"
Bu bir soru gibi durmuyordu. Kızın yüzündeki gülümseme gitti ve yüzü ciddi bir hal aldı.
