03:30
We hadden allebei een feestje, maar we appten. Elkaar spreken was nodig, maar wel stiekem, want papa haalde me op en ik vroeg niks, want ik wist dat het niet mocht. Papa ging slapen, ik was moe, jij was gewoon dronken. Ik ging weg van huis, in het donker, helemaal alleen. Jij kon niet meer normaal fietsen. Ik fietste je tegemoet, en ik vond het doodeng. In het donker zag ik je lichtje in de verte. Je was blij om me te zien, en ik ook om jou te zien.
Na een knuffel zitten op het fietspad, en kletsen. Er waren mensen die voorbij kwamen die wilde helpen, maar het ging gewoon goed. Het kwam ter sprake, we missen dat gevoel, dat bij elkaar zijn. Nee, we komen niet terug bij elkaar, maar toch.
Toen knuffelde we nog, maar tot gevolg gaven we elkaar een kus, en nog een. Het werd zoenen.. Na een pauze vroeg je of ik dat nog een keer wilde, en ik zei ja. Wat je je gaat herinneren weet ik niet, maar hopelijk dat je die kus niet zult vergeten...
