The Rogue.
Oras na ng pahinga namin ngayon dahil sa nakakapagod na trabaho namin kagabi. Tsk! As usual ay napuyat na naman kami pero wala na naman bago dun.
Pero kagabi kasi, nakipag habulan pa kami sa mga panget (pulis) na walang tigil sa kakahabol sa amin to the fact na halos nalibot na namin ang buong syudad ng Seattle dahil dun. Imba kasi 'yung isang kasama ko, inubos lahat ng ammos, ayan tuloy nawalan nang silbi lahat ng baril namin, hanggang sa inumaga kami ng uwi.
"Breathe-taking yung pagpasok ni Alexxa kagabi, noh? Sabihin mo nga, pinaghandaan mo ba 'yon?" nakakalokong ngiti ang sumilay sa lalaking nasa harap ko habang nilalaro nito ang dagger niya gamit ang bibig niya. That was his habbit at malabo ng mabago 'yun.
Siya si Giovanni David, 19 years old. Isang Amerikano, pero katulad ko ay sa Pilipinas narin siya lumaki. Gwapo at habulin ng mga babae. Bihasa siya pagdating sa pag gamit ng kahit na anong matutulis na bagay. Ewan ko ba diyan pero bata pa lang kasi kami 'e puro matutulis na ang laging hawak niya.
Tinignan ko lang siya sabay irap ng bongga. Nakakastress kasi! Pakiramdam ko, hindi pa sapat 'yung ginawa ko.
I wanted to punish him more harder and deeper. I wanted them to see what the hell looks like. 'Yung tipong sobrang sakit na to the point na gusto mo ng tapusin 'yung buhay mo, pero hindi pwede kasi kelangan mong tiisin yun dahil kahit anong gawin mo hindi titigil yun? Yun ang gusto ko!
Nagulat ako ng may dumamping kamay sa kamay ko. Tinignan ko kung sino ito, sabay tingin dun sa kamay ko na hinawakan niya.
Nayukom ko na pala ang kamao ko sa sobrang galit. Sa sobrang pang gigigil. Huminga ako ng malalim. Maya maya, sigurado gagaan din muli ang pakiramdam ko.
"If you could seen their face, Alexxa, matatawa ka. Haha! Parang ignoranteng nakakita ng babaeng naka mask sa hindi naman masquerade party. What's so big deal 'bout that?" - ang taong humawak sa kamay ko.
Siya si Damien Shaw, 19 years old. Isa rim american na sa Pilipinas lumaki kasama kami. Oo, simula bata magkakasama na kami, sa hirap at sa ginhawa.
Shaw is a certified manwhore. Minsan hindi ko maiwasang mandiri dahil halos paiba-iba na 'yung babaeng naikakama niya. Minsan nga sabay sabay pa. Nagtataka nga ako at bakit hanggang ngayon hindi parin siya nagkakasakit. Maingat ang gago!
Bihasa naman siya sa pag gamit ng baril o anomang pwedeng lagyan ng bala. Wag na kayong magtaka! Mahilig magpaputok 'e.
Pero kahit na ganoon siya, mabuti nalang at ipinagpala siya pag dating sa teknolohiya. Wag mamaliitin ang isang ito dahil talaga namang napaka husay niya.
Isipin niyong nagawa niyang mapasok ang security ng Pentagon? Ang isa sa may pinakamahigpit na security sa buong mundo na gumagamit ng mahigit sa nine thousand codes? Napasok niya ng hindi napapansin o nahuhuli. Oh diba? Kahit ako humanga dun 'e.
"Tsk! Ganon talaga ang bida, palaging engrande ang entrada maging sa pagsabak sa eksena." - Nakangisi kong saad na ikinangiwi ni David.
"Problema mo? Tadyakan kita diyan 'e!" - Bulyaw ko rito. Tumikhim lang siya at nagsimula ng manahimik.
"Pero Alexxa, sigurado ako nakilala ka nila, lalo nang mga taga underground society. Nagiisa ka lang naman sa mundo na may ganyang taglay na kahanginan sa ulo 'e." - Saad naman ni Shaw. Inirapan ko ito sabay ngisi.
"Para namang may pakialam ako. Tsaka, wala pa naman akong nilalabag na batas, kaya wala pang dahilan para pakielaman nila ako."
"Wala pa? So ibig sabihin may balak ka?" - Nagtatakang tanong ni David.
Ngumisi uli ako tsaka tumingin sa kaniya, sa mga mata niya. Nakita kong napalunok siya kaya lalo akong napangisi.
"Depende sa mga mangyayari." - Maikli kong sagot.
Naalala ko siya. Tsk! Ang matandang iyon. Talagang nginisian pa niya ako? Akala niya siguro hindi ko iyon makikita. Hmp! Pati 'yung bwisit niyang alalay ngumisi rin. Akala naman niya kung sino siyang matapang, di pa naman tuli.
"O, ano yang nginingitngit mo sa galit diyan? May naalala kana naman ba?" - Taas kilay na tanong sa akin ni Shaw. Minsan naiisip ko na baka bakla siya 'e. Siya lang kasi ang maingay sa amin at todo pa kung mambara.
"You saw him, right?" - Ngising tanong sa akin ni David. Ts! Buti pa 'to matalino.
"She saw who?" - Tanong ng isang tanga na nag ngangalang Shaw.
"Arnold Sy, one of the elites with his bastard apprentice Akiko." - boring niyang saad na ikinangisi ko.
Obviously, kahit si David ay ayaw din sa Akiko na 'yun. Mayabang kasi. Pero, okay, fine! Mayabang din ako, kaya nga inis ako sa kauri ko 'e. But seriously speaking, hindi naman talaga kami magkakagalit. Actually, friends kami 'e, but not to the point na close.
"Ah, oo, nakita ko nga silang dalawa dun. Gusto ko nga sanang pagtripan si hapon 'e kaso wala ng oras." - wika ni Shaw na may panghihinayang sa mukha.
"So, sino na ang susunod?" - Biglang tanong ni David out of the blue na ikinahinto ko. Napatitig ako sa sahig at biglang napaisip ng malalim.
Kelangan ko pa bang isipin ang susunod kung lahat naman sila kaya kong pagsabaysabayin? Ts! Pero syempre, hindi ko gagawin 'yun. Mawawalan ng thrill ang ikasampu kong buhay kung padadaliin ko lahat. Sayang naman yung lahat ng pinagdaanan ko kung tatapusin ko yung misyon ko sa isang iglap lang, diba?
"Anong plano mo ngayon?" - Tanong ni Shaw na nakapag pabalik sa akin sa reyalidad.
Plano? I always have plans. Pero gusto ko kasi yung tipong pinagiisipang mabuti, pinagpplanuhang maigi para matindi kapag actual na. Walang sablay, accomplishment agad.
Tumingin ako kay Shaw maging kay David. Tumingin ako nang malamig sa mga mata nila sabay ngisi nang malademonyo.
"I only have one goal in life, and that is to eliminate them all."
Two years ago, I was known as Alexxa Aragon, the youngest but fearless agent owned by the U.S Governemnt.
Not until the agency betrayed us. They ruined our lives. They created a monster. They used us to work for them and when they're done with us, they kill us.
We, a loyal agent was being hunted by our own agency. How clichè isn't it?
In the underground where all things are illegal, a powerful mafia adopted us and we became one of their top assassins.
I became one of the most dangerous individual assassin in underground worldwide and government started to chase me. $50 MILLION USD in exchange of me, dead or alive, desperately to have me.
Someone nicknamed me Alpha. Hindi rin naman na ako umapela dahil nagustuhan ko rin ang tawag na ito sa akin.
Whoever hear my name, nakakaramdam na agad sila ng takot. Sa tuwing darating ako, lahat ay tumatabi para bigyan ako ng daan. Walang sumusubok kalabanin ako dahil alam nila ang kanilang kahahantungan.
Does it good to be feared by everyone? In any circumstances, yes it does, no one will ever gets in the way. But sometimes, It felt like a curse, nobody wants to come near you, and it's fucking frustrating for someone who wants attention.
I'm goddess in any ways. I call myself beautiful and hot. I don't give a damn about what others may think, I kill them instead. I am straight forward. If I offended you, I will never say sorry. If you hate me, kill me. If I hate you, don't show up yourself, you may regret it.
My name is Alexxa Aragon,
and I am the Alpha.
We fought for our lives to be able to live. I, together with David and Shaw, promised to take down the whole agency and the Thirteen Sinners who ruined our lives.
